اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر ناگویی هیجانی در زنان میانسال با فشار خون بالا

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر ناگویی هیجانی در زنان میانسال با فشار خون بالا بود. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان میانسال با فشار خون بالا مراجعه کننده به مرکز بهداشت شماره یک شهرستان جغتای در سال ۱۴۰۲ بود. از میان جامعه آماری با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس و براساس نمره پرسشنامه ناگویی هیجانی (بگبی ، پارکر و تیلور، ۱۹۹۴) در پیش تست ، ۳۰ نفر که دارای ملاکهای ورود و خروج بودند نمونه آماری را تشکیل دادند. این ۳۰ نفر به طور تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند که گروه آزمایش ، درمان شناختی رفتاری و گروه کنترل که هیچ درمانی دریافت نکرد. همچنین برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس و برای تسریع در نتایج حاصله از نرم افزار SPSS۲۷ استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی رفتاری به طور معناداری منجر به کاهش ناگویی هیجانی در زنان میانسال با فشار خون بالا می شود. در نتیجه می توان گفت درمان شناختی رفتاری رویکرد موثری جهت کاهش ناگویی هیجانی در زنان میانسال با فشار خون بالا می باشد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، ناگویی هیجانی ، زنان میانسال با فشار خون بالا