بررسی ارتباط شواهد لرزه‌ای با عناصر سطحی زمین در تفسیر فعالیت گسل‌های شوشتر و لهبری با استفاده از سنجش از دور و GIS

معمولاً در اثر زلزله و لرزه‌های 30030 آثار و شواهد مشخصی بر روی سطح زمین باقی می‌ماند که می‌تواند برای مطالعات زمین شناساند و زلزله شناسانده کار گرفته شود. تغییرات عمده در کانال‌های زهکشی و دیگر پارامترهای ژئومورفولوژیکی از آن جمله می‌باشد. در همین رابطه برای محدوده شوشتر - هفتکل در استان خوزستان که در کف پایه‌های زاگرس چین خورده بود و دیدگاه تکتونوماگمایی قال و شاهد زمین لرزه‌های متعددی بوده است مطالعه‌ای انجام شد که در آن به منظور بررسی‌های نئوتکتونیکی از تصویر ماهواره‌ای، مدل ارتفاع رقومی ، نقشه زمین‌شناسی، گسل‌های اصلی و پراکندگی کانون‌های زلزله استفاده شد. شاخص‌های موفوتکتونیکی گرادیان طول رودخانه ( SI )، نسبت پهنای کف دره ارتفاع در (شاخص VF ) و خمش جبهه کوهستان ( SMF ) از ابزارهای پایه و کار آمد برای تشخیص درج فعالیت پکستن کی بوده و بدین منظور استخراج گردید. با استفاده از تکنیک‌های سنجش از دور و GIS روی هم اندازه این سه لایه اطلاعاتی SI.VF و SMF انجام گرفت و نقش پهنه بندی تکتونوماگمایی آن به صورت کمی در پنج رده تأکید گردید . نتیجه به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که شرق و شمال شرق منطقه (جنوب لالی تا شمال شرق هفتکل) دارای بیشترین فعالیت می‌باشد. در رده‌های دو و سه نیز فعالیت تکتونوماگمایی و بود که به سمت جنوب غرب منطقه فعالیت کاهش یافته، پرده‌های چهار و پنج مناطق با فعالیت کمتر را نشان می‌دهد. در ادامه بازدید صحرایی از منطقه صورت گرفت و شواهد لرزشی زمین‌لرزه سال گذشته در روستاهای پیرگوری و بت ند در شرق شهرستان شوشتر به شکل گسل‌های کواترنری همه روند با گسل‌های شوشتر و لهبری مشاهده گردید. شکستگی‌ها و گسل‌های جدید به وجود آمده در منطقه نشان دهنده فعالیت‌های نئوتکتونیکی و فعال بودن این قسمت از زاگرس چین خورده می‌باشد.