بررسی تاثیر ۱۲ هفته تمرینات مقاومتی بر میزان برخی فاکتورهای استرس اکسیداتیو رت های نر آلزایمری شده

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر ۱۲ هفته تمرینات مقاومتی بر سطوح پروتئین گیرنده نودلایک (NIrp۳) و گلوتاتیون پراکسیداز (Gpx) کیدرتهای تر آلزایمری شده انجام شده است. ۳۵ سر موش صحرایی (رت) انتخاب و پس از القای الزایمر با تری متیل تین کلراید (TMT) به صورت تصادفی به ۵ گروه مقاومتی (۳) ست ۴ تکراری ۵ روز در هفته، ۱۲ هفته با شدت ۵۰ تا ۱۵۰ درصد وزن بدن زالزالک (۱۲) هفته پودر آسیاب شده زالزالک با نسبت ۶٫۲۵ درصد غذای پودر شده استاندارد موش ها ترکیبی (۱۲) هفته با همان میزان تمرینات مقاومتی همراه با مصرف زالزالک الزایمری تنها القای آلزایمر، کنترل (بدون القای آلزایمر تقسیم شدند. پس از کشته شدن بیدرد موشها یافت کند آنها برداشته شده و سطوح Irp۳ روش الایزاء کیت ABIN۶۹۵۸۲۱۱ ساخت آمریکا و Gpx روش کالریمتری کیت ZellBio ساخت آلمان موجود در یافت کبد سنجیده شد. برای آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار و برای آمار استنباطی از تحلیل واریانس (انوا) یک راهه با آزمون پس تعقیبی توکی و در سطح معنی داری کمتر از ۰٫۰۵ در نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ استفاده شد. یافته ها حاکی از آن بود که زالزالک بر میزان سطوح Nirp۳ و Gpx تاثیر معنی داری داشته است و تمرینات مقاومتی اگرچه موجب تغییر سطوح این فاکتورها شده است اما این تغییرات معنی دار نبوده است. مصرف همزمان زالزالک و انجام تمرینات مقاومتی نیز بر روی Gpx تاثیر معنی داری داشته است اما تاثیر آن بر روی Nirp۳ معنی دار نبوده است. در نهایت چنین نتیجه گیری می شود که احتمالا مصرف زالزالک نسبت به انجام تمرینات مقاومتی ممکن است تاثیر بیشتری بر سطوح Nirp۳ و Gpx بافت کبدی دارد هر چند که برای تائید این موضوع به پژوهشهای بیشتری نیاز است.

کلیدواژه ها:

کبد استرس اکسیداتیو ، الزایمر زالزالک تمرینات مقاومتی Gpx Nirp۳