مقایسه ی تاثیر آموزش نظری و نظری عملی بر میزان یادگیری زمان (ساعت)در کودکان زیر ۶ سال اصفهان

مقدمه و هدف یکی از ملاکهای پیشرفت اجتماعی پیشرفت تحصیلی در نظام های آموزشی است. به عبارتی، یکی از بزرگ ترین دغدغه نظام های آموزشی چگونگی پیشرفت تحصیلی میباشد. از آنجایی که تاثیر سبک یادگیری خود به خود می تواند اثرات وسیع و بسزایی بر اثر بخشی و کارایی آموزش بر جای گذارد آموزش و دانش نظری در مورد موضوعات مبتنی بر مهارت باید توسط یادگیری مهارت عملی پشتیبانی شود موضوعاتی مانند تدریس مهندسی مبتنی بر مهارت هستند. در این موضوعات دانش نظری همراه با دانش عملی کمک کننده به امر یادگیری میباشد. لذا در این تحقیق به دنبال بررسی تاثیر آموزش نظری و عملی بر یادگیری خواندن ساعت در کودکان ۶ سال بودیم.روش کار طرح تحقیق مورد نظر در این مطالعه کنترل شده تصادفی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه مداخله و یک گروه کنترل بدون مداخله بصورت میدانی بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه کودکان مقطع پیش دبستانی در سن ۶ سال، ساکن در شهر اصفهان در سال ۱۴۰۳ بودند. از بین کودکان ۶ ساله حاضر در باشگاه ورزشی جیم جیم سپاهان شهر اصفهان بر اساس معیارهای ورود و خروج تعداد ۳۰ نفر به صورت داوطلبانه انتخاب و سپس به صورت تصادفی در سه گروه تحت آموزش نظری (۱۰) نفر تحت آموزش ترکیبی نظری و عملی (۱۰) نفر) و گروه کنترل (۱۰) نفر) قرار گرفتند. مهارت خواندن ساعت از طریق آزمون طراحی شده توسط محقق که مورد تایید ۳ نفر از متخصصین و معلمین مدارس قرار گرفته بود. برای آموزش نظری (تئوری) یادگیری خواندن ساعت (زمان) بصورت کلی از یک طرح درس استاندارد مربی متخصص و مجرب پیش دبستانی استفاده شد. از همه ی گروه ها یک پیش آزمون خواندن زمان گرفته شد سپس گروه های آزمایش هر کدام تحت آموزشهای مربوطه به مدت ۱۲ جلسه در طول ۴ هفته هر هفته ۳ جلسه و هر جلسه ۱ ساعت) قرار گرفتند. گروه کنترل تحت آموزش ساعت نبودند و فقط بازیهای مربوط به برنامه باشگاه را دنبال می کردند. بعد از گذشت ۱۲ جلسه مجدد یک پس آزمون تکرار آزمون قبل انجام شد. در نهایت اطلاعاتی که جمع آوری شد و نتایج تست ها ارزیابی و تحلیل شداز آمار توصیفی نظیر محاسبه شاخص مرکزی و پراکندگی و از آمار استنباطی نظیر آزمونهای تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی بنفرونی به مقایسه ی درون و بین گروه ها استفاده شد. سطح معناداری در نظر (p<۰٫۰۵) گرفته شد. یافته ها و نتیجه گیری: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت میانگین نمرات یادگیری ساعت در مرحله پس آزمون در گروه کنترل با گروه های آموزش ترکیبی نظری - عملی (p<۰٫۰۰۱) و آموزش نظری (p<۰٫۰۰۱) معنی دار به دست است که نشان دهنده اثر بخشی هر دو آموزش نظری عملی و همچنین آموزش نظری بر میزان یادگیری ساعت در کودکان ۶ سال در مرحله پس آزمون بود. در مقایسه ی دو روش آموزشی نیز نتایج نشان داده است که تفاوت میانگین نمرات دو روش آموزشی ترکیبی شامل آموزش نظری (تئوری) - عملی بازیهای رشدی با گروه آموزش نظری (تئوری) معنی دار است. (۰٫۰۰۱>p). با توجه به میانگین تعدیل شده نمرات میتوان گفت روش آموزش ترکیبی شامل آموزش نظری (تئوری) - عملی بازی های رشدی اثربخشی بیشتری نسبت به گروه آموزش نظری (تئوری) در میزان یادگیری ساعت در کودکان ۶ سال داشته است.

کلیدواژه ها:

آموزش نظری آموزش نظری عملی یادگیری زمان (ساعت) کودکان زیر ۶ سال ، اصفهان.