تحلیل تاثیر مهارتهای ارتباطی بر کیفیت زندگی زوجین شهر مهاباد

پژوهش حاضر با هدف تحلیل تاثیر مهارتهای ارتباطی بر کیفیت زندگی زوجین شهر مهاباد انجام شده است. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل ۱۵۰ نفر (۷۵) زوج) از زوجینی است که در فاصله بین ماههای اسفند ۱۴۰۲ تا تیرماه ۱۴۰۳ به مراکز مشاوره و درمانی شهر مهاباد مراجعه کرده اند. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بوده و با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۱۰۰ نفر (۵۰) زوج) به عنوان نمونه انتخاب شده اند برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد مهارتهای ارتباطی زوجین CPQ و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (فرم) چند سوالی استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی انجام شده است. در سطح آمار استنباطی از آزمون کلموگوروف اسمیرنوف (K-S) و همگنی واریانسها استفاده شد. سپس برای بررسی فرضیات از روش آنالیز رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج نشان داد که مهارتهای ارتباطی توان پیش بینی کیفیت زندگی را دارند و ۷۰ واریانس متغیر کیفیت زندگی توسط مهارتهای ارتباطی تعیین می شود.

کلیدواژه ها:

مهارتهای ارتباطی ، کیفیت زندگی