آموزش مهارت حل مساله و ارتباط آن با سازگاری اجتماعی دانش آموزان در دوره ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آموزش مهارت حل مساله به کودکان در سازگاری اجتماعی آنان انجام شده است . روش پژوهش ، توصیفی -تحلیلی است . بدین ترتیب ، مبانی نظری و پژوهشی موضوع جمع آوری و مورد تحلیل قرار گرفته و استنتاج صورت گرفته است . بر اساس یافته های پژوهش ، آموزش و تمرین مهارت حل مساله در کودکان از طریق تقویت مهارتهای تصمیم گیری ، برنامه ریزی ، مسئولیت پذیری ، آیندهنگری و رعایت اعتدال و میانه روی موجب تقویت سازگاری و انطباق اجتماعی کودکان می گردد. نتایج نشان می دهد افرادی که به اندازه کافی در معرض چنین آموزشهایی بودهاند، سطوح بالاتری از خودتنظیمی ، خودتوانمندسازی اجتماعی ، انگیزش تحصیلی ، تفکر نقادانه و استدلال و در نتیجه ، سازگاری اجتماعی بالاتری را نشان دادهاند. نویسندگان در پایان، پیشنهاداتی را جهت ارتقای سطح سازگاری اجتماعی کودکان از طریق آموزش مهارت حل مساله ارائه نموده اند.

کلیدواژه ها:

مهارت حل مساله ، سازگاری اجتماعی ، انطباق اجتماعی ، خودتوانمندسازی اجتماعی .