بررسی رابطه سبک فرزند پروری طرد گرایانه با احساس تنهایی و خوداثربخشی در دختران نوجوان ۱۵ تا ۱۷ ساله شهرستان دزفول

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک فرزندپروری طرد گرایانه ادراک شده با احساس تنهایی و خوداثربخشی در دختران نوجوان ۱۵ تا ۱۷ ساله شهرستان دزفول می باشد. جامعه پژوهش حاضر کلیه دختران نوجوان ۱۵ تا ۱۷ ساله شهرستان دزفول می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای ، تعداد ۵۱۳ نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های سبک ها و ابعاد فرزندپروری ادراک شده (PSDQ) رابینسون، پرسشنامه احساس تنهایی (UCLA) و پرسشنامه خود کارآمدی شرر (SES) استفاده شده و روش تحقیق در این پژوهش همبستگی می باشد. همچنین برای کلیه فرضیه ها سطح معناداری ۰۵/ ۰= α در نظر گرفته شده است . نتایج نشان داد که بین سبک فرزندپروری طرد گرایانه ادراک شده و احساس تنهایی رابطه مثبتی وجود دارد و بین سبک فرزندپروری طرد گرایانه ادراک شده و خوداثربخشی رابطه منفی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سبک فرزندپروری طرد گرایانه ادراک شده ، احساس تنهایی ، خوداثربخشی ، نوجوانی .