بررسی رابطه ی یادگیری الکترونیکی و توانمندسازی معلمان

با ظهور و پیشرفت فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی جهان و تاثیرآن بر همه ابعاد زندگی بشر، جهان وارد جامعه جدیدی به نام جامعه اطلاعاتی شده ا ست . نظام آموز شی در این فرایند مهم ترین نقش را برعهده دارد . افراد با ارزش ترین منابع انسانی یک سازمان هستند که با بهره گیری از دانش و توانایی خود برای ارتقای سازمان تاثیر می گذارند. این پژوهش با هدف تبیین رابطه میان یادگیری الکترونیکی با خود کار آمدی ، خود مختاری ، اثربخشی ، معناداری و اعتماد و اطمینان معلمان انجام شده است . روش تحقیق ، توصیفی با تاکید بر همبستگی است . جامعه آماری شامل معلمان متوسطه شهرستان سوادکوه می باشند که با استفاده از جدول مورگان۱۰۰معلم (۵۵ زن و ۴۵ مرد) و بصورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای ن سبی به عنوان نمونه انتخاب شدند. اطلاعات توانمند سازی با ا ستفاده از پر س شنامه ا ستاندارد ا سپریتزر و اطلاعات یادگیری الکترونیکی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد. ضریب آلفای کرونباخ برای ۵ مقیاس پر س شنامه توانمند سازی ۹۰/۰ و ضریب همب ستگی پر س شنامه یادگیری الکترونیکی ۹۵% بد ست آمد. نتایج حا صل از تجزیه و تحلیل پژوهش با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک طرفه وt مستقل نشان داد بین یادگیری الکترونیکی وخود کارآ مدی راب طه وجود دارد، همچنین بین یادگیری الکترونیکی و خود مخ تاری در سطح اطمی نان ۹۵% راب طه وجود دارد، بین یادگیری الکترونیکی و اثر گذاری راب طه وجود ندارد، بین یادگیری الکترونیکی ومعناداری در سطح اطمینان ۹۵% رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

یادگیری الکترونیکی ، یاددهی -یادگیری ، فناوری اطلاعات و ارتباطات ، توانمندسازی ، تکنولوژی آموزشی .