بررسی تاثیر ریسک سهام، عدم نقدشوندگی و بازده سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

سرمایه گذاران همیشه به کسب سود بیشتر و کاهش ریسک سرمایه گذاری های خود علاقه مند هستند. به همین دلیل اقدام به تشکیلپرتفوی می کنند تا از طریق متنوع کردن سرمایه گذاری ها، ریسک را کاهش دهند یا برای سطح معینی از ریسک، بیشترین بازده راکسب کنند. از طرفی در زمینه پیش بینی بازده سهام که یکی از موضوع های مورد علاقه سرمایه گذاران و محققان مالی است، تاکنونتلاش های زیادی برای ارائه مدلی که بتواند بازده سهام را به نحو درخور اتکایی پیش بینی کند انجام شده است. تا دهه ۱۹۹۰ تصوربر این بود که مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (CAPM) مدلی بدون نقص برای پیش بینی بازده سهام است، اما نتایجتحقیقات نشان داد این مدل توانایی لازم برای پیش بینی بازده سهام را ندارد. با از دست رفتن اعتبار این مدل، تلاش های زیادی برایجایگزین کردن مدلی که بتواند بازده سهام را به بهترین نحو تعیین کند صورت گرفت، اما محققان مالی تاکنون در مورد یک مدلجایگزین به توافق نرسیده اند. ریسک و بازدهی دو رکن اصلی تصمیم گیری برای سرمایه گذاری می باشند و همواره بیشترین بازدهیبا توجه به حداقل ریسک، معیاری مناسب برای سرمایه گذاری است. در بازارهای مالی سرمایه گذاران به دنبال بازده ای متناسب باسطح ریسک خود می باشند. یکی از ریسک های دارایی، ریسک نقدشوندگی آن است. به دلیل طبعیت ریسک گریزی، سرمایه گذارانبه دنبال دارایی هایی هستند که بتوانند به سادگی آن را به نقد تبدیل کنند و یا در ازای تحمل این ریسک، بازده اضافی کسب کنند.به نظر می رسد در بازارهای سهام تغییرات سهام شناور میتواند بر میزان نقدشوندگی تاثیر بگذارد. بنابراین سرمایه گذارانی که قصدتوجه به ریسک نقدشوندگی سهام دارند، تغیرات میزان سهام شناور آزاد سهام را نیز دنبال میکنند. با این حال بیشتر افراد به طورعلمی و اثبات شده، تاثیر (یا عدم تاثیر) سهام شناور بر ریسک و بازده و یا میزان شدت آن را نمی دانند.