مطالعه موردی معنی ثانوی استفهام در شعر جاهلی با تکیه بر مجانی الحدیثه جلد (۱)

علم بلاغت از دیربار مورد توجه علما و ادبا واقع شده است زیرا به وسیله آن معانی ژرف قرآنی را می توان درک کرد و از دریای بی پایان معارف قرآنی بهره برد. شعر جاهلی که قدما به آن دیوان عرب میگفتند آئینه تمام نمای زندگی جاهلیت است. به خاطر فصاحت و بلاغت شعر جاهلی بود که قرآن کریم آنها را به تحدی فرا خواند معنای مجازی انشایکی از شاخص ترین موضوعات علم معانی است کهیکی از انواع کلام انشایی استفهام است. حقیقت استفهام کشف مجهول است. اما گاهی مراد از استفهام اغراض ثانوی آن است که این عدول از اصل با توجه به قراین موجود در کلام فهمیده می شود. نگارنده در این مقاله با تکیه بر کتاب مجانی الحدیثه جلد اول با روش توصیفی - تحلیلی و کتابخانه ایی به صورت موردی به اغراض ثانوی استفهام در شعر جاهلی پرداخته است پس از بررسی ها روشن گردید که بکار گیری غرض ثانوی استفهام در شعر این دوره از بسامد بالایی برخوردار است. از انواع اغراض مجازی جایگاه توبیخ، انکار، نفی و .... بیشترین بسامد را دارند.

کلیدواژه ها:

شعر جاهلی اغراض ثانوی استفهام ، کتاب مجانی الحدیثه