بررسی و تحلیل شعر آرش کمانگیر اثر سیاوش کسرایی

سیاوش کسرایی ، از شاعران معاصر ایران است که در مسیر مکتب نیمایی قدم نهاد و قالب شعر سپید را برای سرودههای خود برگزید و حاصل سرودههای او در مجموعه »آوا« (۱۳۳۶) بود؛ اما در سال ۱۳۳۸ شمسی با منظومه »آرش کمانگیر«، شهرت و محبوبیت وی در جامعه افزایش پیدا کرد. پژوهشگر در این مقاله توصیفی و تحلیلی در صدد است به بررسی و تحلیل شعر آرش کمانگیر از سه حیطه زبانی ، ادبی و فکری بپردازد. شعر آرش در قالب آزاد (نیمایی ) سروده شده؛ از نگر وزنکاملا دوپاره است ؛ اما وزن پایه ای آن فاعلاتن (بحر رمل ) است . کسرایی توجه ویژهای به ردیف و قافیه در این شعر دارد. منظومه آرش کمانگیر از لحاظ تصویری بسیار غنی و شعری توصیفی است ، به همین دلیل بسامد استعاره و تشبیه نسبت به دیگر آرایه ها بیشتر است ؛ اما از دیگر آرایه های ادبی نظیر تشخیص ، تکرار، تضاد، نماد و... بهره گرفته است . شاعر از تکنیک های زبانی مختلفی همچون استعمال تعبیرات قدیمی ، تتابع اضافات و... بهره برده و کهنگی زبان و ترکیبات متناسب با موضوع حماسه به خوبی موضوع و زبان را باهم هماهنگ کرده است .

کلیدواژه ها:

آرش ، سیاوش کسرایی ، صور خیال ، تکنیک های زبانی