مدل سازی تاثیر مدیریت بهره برداری بر کیفیت آب های سطحی در حوضه کارون بزرگ

تغییرات کیفیت منابع آب در هر منطقه، بهره برداری از منابع آب را محدود می کند. برآورد و پیش بینی پارامترهای کمی و کیفی آب در طول رودخانه به منظور تصمیم گیری های مدیریتی یکی از اهداف مدیران و برنامه ریزان منابع آب جهت بهره برداری از این منابع است که نیازمند انجام مدلسازی است. هدف از انجام این مطالعه، مدلسازی تاثیر سیاست های بهره برداری بر درصد تامین نیازهای حوضه کارون بزرگ با رعایت استانداردهای کیفی است. در این پژوهش یک مدل شبیه ساز - بهینه ساز از حوضه مورد نظر توسعه داده شده است. این مدل با تلفیق مدل شبیه سازی که در محیط نرم افزاری WEAP و الگوریتم بهینه ساز فراکاوشی ازدحام ذرات ایجاد شده است. پس از ورود اطلاعات به مدل شبیه ساز و کالیبراسیون آن، استخراج قواعد بهره برداری بهینه برای یک دوره زمانی ۶۰ ساله انجام گرفت و تاثیر پیاده سازی سیاست بهینه بهره برداری بر تامین با کیفیت نیازهای پائین دست برآورد شده است. منظور از تامین با کیفیت نیازها، رعایت استاندارد کیفی در تامین نیازهای مختلف است. نتایج نشان داد که اجرای قواعد جیره بندی مناسب در بهره برداری، درصد تامین با کیفیت نیازها در ماه های مختلف را افزایش می دهد. علاوه بر این با اعمال قواعد بهره برداری بهینه، کیفیت آب در پایین دست محل ادغام رودخانه های دز و کارون (بند قیر) بهبود یافته است.

کلیدواژه ها:

مدلسازی کمی-کیفی ، بهره برداری ، جیره بندی ، بهینه سازی