مطالعه های زیست محیطی مناطق ساحلی رودخانه بهمنشیر آبادان

در این تحقیق به بررسی حساسیت و ارزش گذاری مناطق ساحلی رودخانه بهمنشیر از ایستگاه ۱۲ تا مصب بر اساس معیارهای تلفیقی جهانی شامل SALM & CLARK ،IUCN ، IMO پرداخته است. معیارهای اصلی همچون جغرافیای زیستی، بکر بودن، بی همتایی، وابستگی، زیستگاه، سابقه حفاظت، وابستگی انسانی ،تفرج ،آموزش، پژوهش و پایش و عوامل تهدید از معیارهای اصلی انتخاب مناطق حفاظت شده ساحلی - دریایی هستند که مورد بررسی قرار گرفتند. بر این اساس رودخانه بهمنشیر به ۵ ایستگاه مختلف تقسیم شد دما ،شوری ،کدورت، اکسیژن محلول، هدایت الکتریکی، فسفات و نیترات در دو فصل زمستان و تابستان در هر ایستگاه مورد سنجش قرار گرفتند. به منظور شناسایی تنوع زیستی فیتوپلانکتون های این رودخانه نمونه برداری از هر ایستگاه با ۳ بار تکرار در طی دو فصل تابستان و زمستان ۱۳۹۶ صورت گرفت. باتوجه به ۱۱ معیار اصلی و ۸ زیر معیار فرعی انتخاب مناطق حفاظت شده ساحلی - دریایی اطلاعات از منابع گوناگون جمع آوری شد و مورد ارزشیابی قرار گرفتند. امتیاز دهی هر معیار در محدوده کمترین صفر تا بالاترین ۵ برای هر معیار می باشد. جمع امتیازهای معیارهای فوق هم از حداقل ۱۲ امتیاز تا حداکثر ۷۵ امتیاز می باشد. باتوجه به رتبه بندی معیارها امتیازات کسب شده برای ۵ ایستگاه به این ترتیب می باشد. ایستگاه ۱،پل ایستگاه ۱۲(امتیاز ۳۳). ایستگاه ۲، احمدآباد ( امتیاز ۴۱). ایستگاه ۳، سده ( امتیاز ۴۱). ایستگاه ۴ ،چوئبده (امتیاز ۵۹). ایستگاه ۵ ،مصب (امتیاز ۶۰). در انتها از ۷۵ امتیاز به دست آمده مناطق چهارم و پنجم عنوان مناطق حساس ساحلی – دریایی را کسب کردند که ضوابط و مقررات این دسته از مناطق مشمول آن ها می شود. مناطق اول و دوم و سوم عنوان مناطق آزاد را به دست آوردند. از نظر تنوع زیستی فیتوپلانکتونهای رودخانه بهمنشیر بیشترین فراوانی را رده باسیلاریوفیسه (دیاتومه ها) تشکیل می دهد که بیشترین تراکم مربوط به گونه Coscinodiscus oculus-iridis از خانواده Coscinodiscaceae در فصل تابستان و در ایستگاه ۵ بود. همچنین جنس هایی مانندMelosira ،Nitzschia، Cyclotella و Entomoneis در این رودخانه فراوانی بیشتری دارند.

کلیدواژه ها:

رودخانه بهمنشیر ، ارزش گذاری ، معیارهای تلفیقی ، IUCN ، ساحلی–مصبی