برآورد تبخیر از سطوح منابع آبی با استفاده از مدل زیست محیطی CE-QUAL-W۲ و بودجهانرژی بون(مطالعه موردی: دریاچه سد مخزنی دز)

تبخیر به عنوان یکی از عوامل اصلی سیکل هیدرولوژی، تاثیر بسزایی بر کمیت آب، به عنوان موضوع مرکزی مسائل زیست محیطی دارد. از این رو، اطلاع از مقدار تبخیر، از اهمیت بالایی برخوردار است. تشت تبخیر به عنوان یکی از ابزارهای پرکاربرد برآورد تبخیر از سطوح آبی شناخته می شود. با این حال، عدم قطعیت داده های آن مورد تاکید بسیاری از محققین است. یکی از علل عمده وجود اختلاف بین نتایج تشت و تبخیر از سطوح آبی بزرگ را می توان ناشی از این دانست که بخشی از گرمای جذب شده توسط آب برای گرم کردن آب در اعماق به کار می رود و فورا نمی تواند بعنوان منبع انرژی تبخیر مصرف شود. اما، در تشت، به دلیل ارتفاع کم آب، قدرت ذخیره گرما کاهش می یابد. در تحقیق حاضر، از تلفیق مدل CE-QUAL-W۲ و روش بودجه انرژی نسبت بون به عنوان یک روش منطقی و مبنا، اقدام به برآورد تبخیر از دریاچه سد دز در استان خوزستان، گردید. مقایسه داده های تشت تبخیر با نتایج روش مورد استفاده در این تحقیق نشان داد که تبخیر از تشت در گرمترین ماه های سال (خرداد تا شهریور)، اختلاف قابل توجهی با نتایج مدل تلفیقی دارد. بطوریکه مقادیر تبخیر ماهانه تشت به میزان ۶۵ درصد بیشتر از مقادیر مدل مزبور بدست آمد.

کلیدواژه ها:

تشت تبخیر ، مدلCE-QUAL-W۲ ، روش بودجه انرژی نسبت بون (BEREB).