مقایسه سمیت برخی سموم علف کش در شاخص زیستی دافنیا ماگنا

استفاده از شاخص های زیستی آلودگی برای بررسی اثر آلاینده ها بر محیط زیست اهمیت ویژه ای دارد. سموم علف کش از پرمصرف ترین سموم کشاورزی در کل جهان می باشند. لذا در این تحقیق از شاخص زیستی آلودگی دافنیا ماگنا (Daphnia magna) برای مقایسه سمیت ۵ علف کش پرمصرف کشاورزی (آترازین، پاراکوات ،توفوردی، گلایفوسیت و تریفلورالین) استفاده گردید. به این منظور از روش OECD و سیستم استاتیک برای تعیین سمیت حاد این سموم در دافنیا ماگنا استفاده شد. در مورد هر سم، ۶-۸ غلظت افزایشی از سم در نظر گرفته شده و تعداد ۱۰ عدد دافنی به هر غلظت اضافه شده (تمام آزمایشات در سه تکرار انجام گرفت)و تلفات بصورت روزانه تا ۴۸ ساعت ثبت گردید و نتایج بوسیله نرم افزار پروبیت آنالیز شد. سرانجام LC۵۰ بعد از ۱۲ ، ۲۴، ۳۶ و ۴۸ساعت در مورد هر سم بطور جداگانه برای دافنیاماگنا مشخص گردید. سپس حداکثر غلظت قابل قبول (MAC) هر سم نیز محاسبه گردید. نتایج نشان داد که سمیت پنج سم مورد بررسی در دافنیاماگنا متفاوت بوده بطوریکه ۴۸ LC۵۰ ساعته در مورد پنج سم آترازین، توفوردی ،ترفلان، پاراکوات و گلایفوسیت در دافنی به ترتیب برابر ۳۵/۵ ،۱۹/۴ ، ۲/۳ ، ۲/۳ ، ۱۷۰/۴ بود، در مورد تمام سموم علف کش مورد استفاده افزایش غلظت سم باعث افزایش تلفات دافنیا ماگنا شد، همچنین افزایش مدت مجاورت با سموم نیز افزایش تلفات دافنیا ماگنا را باعث شد. بر اساس تحقیق حاضر در بین پنج سم علف کش (آترازین ،توفوردی ،ترفلان، پاراکوات و گلایفوسیت) پرمصرف در کشاورزی و آبزی پروری، سم گلایفوسیت کمترین سمیت را در دافنیا ماگنا و پاراکوات و ترفلان بیشترین سمیت را در آنها ایجاد می کند. از آنجا که تقریبا غلظت موثره این سموم در کشاورزی مشابه است، توصیه می شود از سم گلایفوسیت و در درجه بعد از سم آترزین و توفوردی در کشاورزی و آبزی پروری استفاده شود.

کلیدواژه ها:

سموم علف کش ، دافنی ماگنا ، LC۵۰ ، سمیت حاد