بررسی تکتونیک فعال به روش تراکم سنجی آبراهه ها در اطراف گسل نصرت آباد (ها در ایران)

گسل نصرت آباد با روند شمالی-جنوبی و طول حدود 250 کیلومتر پایان جنوبی یکی از مهم‌ترین گسل‌های خاوری ایران به نام سیستم گسله نهبندان است. با توجه به مورفولوژی ایجاد شده در امتداد این گسل، در این نوشتار از روش تراکم سنجی آبراهه ها برای تشخیص چگونگی بالا آمد یکی زمین ساختی استفاده شده است. تراکم سنجی آبراهه ها کمتری به نسبت طول آبراهه ها به واحد مساحت محاسبه می‌شود، ابزاری کارآمد جهت شناسایی زمینه ساخت فعال بخصوص در مناطقی که شواهد کمتری از حرکات زمین ساختی وجود دارد و یا توسط واحدهای کواترنر پوشیده شده‌اند می‌باشد. چه نظریه‌ای مناطق پس از محاسبات تراکم سنجی با استفاده از ترسیم نقشه کنتوری انجام شده است. محدود تعبیر تراکم 200-30 محاسبه و سطوح کنتوری معادل 20 انتخاب شده است. بر این اساس ناحیه مورد مطالعه به سه منطقه تقسیم می‌شود که شامل پهنه بسیار پر تراکم (130 <) در بخش باختری (پهنه لوت)، پهنی نسبتاً پر تراکم (130-90) در بخش خاوری و یک نوار کم تراکم (90 >) به موازات گسل نصرت آباد و در بخش خاوری گسل نصرت آباد و همچنین وجود شواهد ریخت زمین ساختی مبنی بر حرکت راست گرد گوسفند (چرخش آب راه‌ها و جابجایی مخروط افکنه ها ) چنین استنباط می‌شود که گسل نصرت آباد با مکانیسم استعدادی راست گرد و مؤلف فشاری وسط گسلی با شیب خاوری با میانگین 80-70 درجه باعث بالا آمد یکی در خاور گسل و کنترل توزیع آب راه‌ها در دو سمت آن شده است. بررسی مقاطع توپوگرافی و مقایسه شیب متوسط توپوگرافی در دو سمت گسل نیز چنین نتیجه‌گیری را تأیید می‌کند .