اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر اضطراب مرگ بیماران نارسایی مزمن کلیه (تحت همودیالیز) شهر شیراز

هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر اضطراب مرگ بیماران نارسایی کلیوی شهر شیراز بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری این پژوهش، شامل تمامی بیماران نارسایی مزمن کلیه شهر شیراز بود. بر این اساس، از بین بیماران زن نارسایی مزمن کلیه (تحت همودیالیز)، تعداد ۴۰ نفر به صورت نمونه تصادفی انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی ۲۰ نفر در گروه آزمایش و ۲۰ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. برای ارزیابی اضطراب مرگ از پرسشنامه تمپلر و برای درمان متمرکز بر شفقت از پروتکل گیلبرت استفاده گردید. گروه آزمایش ۸ جلسه۹۰ دقیقه ای مداخله درمانی شفقت دریافت کردند و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۷ در سطح (۰۵/۰>P) تحلیل شد. نتایح نشان داد درمان متمرکز بر شفقت بر اضطراب مرگ بیماران نارسایی مزمن کلیه (تحت همودیالیز) شهر شیراز موثر است. بنابراین می توان از درمان متمرکز بر شفقت در مسائل فوق روانشناختی و بالینی برای بیماران نارسایی مزمن کلیه (تحت همودیالیز) به عنوان نوعی روان درمانی در جهت بهبود اضطراب مرگ ناشی از بیماری آنها استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

درمان متمرکز بر شفقت ، اضطراب مرگ ، نارسایی مزمن کلیه ، همودیالیز.