تاثیر مداخلات روانشناختی بر بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری های مزمن

این پژوهش به بررسی تاثیر مداخلات روانشناختی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری های مزمن پرداخته است. هدف اصلی مطالعه، تحلیل اثرات درمان های شناختی-رفتاری (CBT)، مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی، گروه درمانی، و آموزش روانی بر بهبود کیفیت زندگی، کاهش علائم اضطراب و افسردگی، و تقویت توانایی های مقابله ای بیماران است. روش پژوهش به صورت آزمایشی و نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل اجرا شد. نمونه پژوهش شامل ۸۰ بیمار مبتلا به بیماری های مزمن بود که به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت مداخلات روانشناختی قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل دریافت هیچ مداخله ای نداشتند. یافته ها نشان داد که مداخلات روانشناختی به طور معناداری کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشید و علائم اضطراب و افسردگی را کاهش داد. همچنین، توانایی های مقابله ای بیماران در گروه آزمایش به طور قابل توجهی افزایش یافت. این نتایج تایید می کند که مداخلات روانشناختی ابزارهای موثری در بهبود وضعیت روانی و کیفیت زندگی بیماران مزمن هستند. یافته های این مطالعه اهمیت ادغام مداخلات روانشناختی در برنامه های درمانی بیماران مبتلا به بیماری های مزمن را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

مداخلات روانشناختی ، کیفیت زندگی ، بیماری های مزمن ، اضطراب ، افسردگی