رابطه هوش معنوی با رضایت شغلی: نقش میانجی انگیزش شغلی در معلمان مدارس ابتدایی

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثر هوش معنوی بر رضایت شغلی با نقش میانجی انگیزش شغلی در معلمان مدارس ابتدایی است. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و مدل معادلات ساختاری هست. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه ی معلمان ابتدایی منطقه ۱۵ شهر تهران بود که تعداد ۲۹۱ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های مربوط به سنجش هوش معنوی از آزمون هوش معنوی بدیع و همکاران، برای سنجش رضایت شغلی از پرسشنامه ی زاپاتیس و همکاران و برای سنجش انگیزش شغلی از پرسشنامه هرزبرگ استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که انگیزش شغلی به عنوان واسطه ارتباط بین هوش معنوی و رضایت شغلی نقش ایفا می کند. هوش معنوی بر انگیزش شغلی اثر دارد؛ از طرفی انگیزش شغلی بر رضایت شغلی نیز اثر دارد. هوش معنوی به طور مستقیم و غیرمستقیم ازطریق انگیزش شغلی بر رضایت شغلی اثر دارد. با توجه به نتایج پژوهش، پیشنهاد می شود زمینه تقویت هوش معنوی و انگیزش شغلی در معلمان مدارس ابتدایی فراهم شود تا رضایت شغلی آن ها افزایش یابد.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، انگیزش شغلی ، رضایت شغلی ، معلمان مدارس ابتدایی.