بررسی تأثیر موقعیت برم بر میزان سر ریزی اهواز از دایک های ساحلی

یکی از روش‌های بازیافت اراضی ساحلی و حفاظت این اراضی در مقابل امواج و قرعاب شدن توسط آب دریا احداث دایک های ساحلی می‌باشد. در کشورهایی نظیر هلند و کره ، دایک های اجرا شده عموماً به عنوان سد جذر و مردی برای حفاظت و بازیافت اراضی اجرایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در کشور ما نیز کتاب‌های زیادی نظیر دلتای رودخانه کارون و رودخانه ظهور وجود دارد که امکان بازیافت اراضی آن توسط دایک های ساحلی وجود دارد. این سازه ها مشابه سدهای خاکی از هفته، پیتر و پوشش حفاظتی تشکیل می‌شوند و معمولاً برای پایداری بیشتر شیب دایک را به صورت شکست و توام با بروم BERM یا سکو اجرا می‌کنند. سکو یا برم نقش مهمی در استهلاک انرژی امواج و در نتیجه کاهش بالا روید و انعکاس موج از ساز ایفا می‌کند. میزان راندمان استهلاک انرژی توسط برم به موقعیت قرارگیری آن نسبت تراز سطح آب بستگی دارد. در این تحقیق تأثیر موقعیت برم (تراز قرارگیری برم ) بر میزان سرریزی موج از روی دایک مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور از نرم‌افزار CREST که توسط مؤسسه دلفت بلند گسترش یافته استفاده گردیده است . در اجرای این برنامه داده‌های مربوط به دایک های طراحی شده برای پروژه بازیافت اراضی دلتای هندی جان به کار گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که تغییر تراز برم کسی که قابل ملاحظه‌ای در میزان دبی سرریزی موج از سوی دایک دارد و کمترین مقدار هفت سرریزی برای ارتفاع موج‌های مختلف مربوط به زمانی است که تراز برم به میزان 0/5 متر پایین‌تر از تراز آب در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

امواج ، برم ، دایک های صاحبی ، سر ریزی ، مدل CRESS