رابطه مولفه های سلامت روان (اضطراب و عملکرد اجتماعی) و خودمختاری با رضایت زناشویی با توجه به نقش تعدیل کننده برون گرایی در زنان متاهل ۲۰ تا ۵۰ سال شهر اصفهان

رضایت زناشویی نقش کلیدی در حفظ تعادل زندگی و جو عاطفی خانواده دارد و عامل موثری در مقابله با فشارهای روانی و عملکرد مناسب در زندگی است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه مولفه های سلامت روان (اضطراب و عملکرد اجتماعی) و خودمختاری با رضایت زناشویی با توجه به نقش تعدیل کننده برون گرایی در زنان متاهل ۲۰ تا ۵۰ ساله شهر اصفهان است. روش پژوهش از نوع رگرسیون حداقل مربعات جزئی یک روش آماری است. جامعه آماری شامل ۴۱۸ نفر زنان متاهل ۲۰ تا ۵۰ ساله که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، می باشد. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه های رضایت زناشویی کانزاس، پرسشنامه خودمختاری زنان، پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ و میلر و پرسشنامه برون گرایی نئو استفاده شد. یافته ها نشان دادند رضایت زناشویی با مولفه های سلامت روان، خودمختاری و برون گرایی رابطه معنادار دارد همچنین برون گرایی نقش تعدیگلر در رابطه رضایت زناشویی و اضطراب، رضایت زناشویی و خودمختاری دارد، ولی نقش تعدیلگر برون گرایی در رابطه بین عملکرد اجتماعی و رضایت زناشویی تائید نشد. نتایج نشان داد با توجه به اینکه بیشترین مشکل زنان در زمینه رضایت زناشویی به ارتباط با همسران مربوط می شود، نقش ارتباط صحیح و موثر در حل مشکلات و افزایش رضایت زناشویی بسیار مهم است. همچنین، بیشترین مشکل زنان در بعد سلامت روان مربوط به عملکرد اجتماعی آنان است. به همین دلیل، ارائه آموزش و مشاوره کافی و مداوم به زوجین قبل و بعد از ازدواج برای توانمندسازی آن ها در برقراری ارتباطات خانوادگی و اجتماعی صحیح ضروری است. علاوه بر این، ارتباط سلامت روان با رضایت زناشویی و حل مشکلات زناشویی می تواند به بهبود سلامت روانی فرد منجر شود و در نتیجه، سلامت خانواده و اجتماع را تقویت کند. به همین دلیل، نقش مراکز مشاوره خانواده در مراکز بهداشت و درمان بسیار مهم است.

کلیدواژه ها:

خانواده ، رضایت زناشویی ، سلامت روان ، برون گرایی