بررسی تحمل به تنش شوری در گونه های مریم گلی Salvia spp

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 164

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PDCONF09_037

تاریخ نمایه سازی: 1 آبان 1403

چکیده مقاله:

موضوع: برخی از گیاهان دارویی با داشتن پتانسیل بالا برای کشت در اقلیم های تنش خیز کشور می توانند جهت بهره وری بیشتراز زمین های کم بهره ایران عزیزمان مورد استفاده قرار گیرند در تنش شوری سیستم ریشه ای به سبب تجمع یون های سمیدراطراف ریشه صدمه دیده و کاهش متابولیسم گیاه رشد و تولید محصول را به دنبال خواهد داشت. اهداف: اصلاح خاک های شور یا فراهم کردن آب آبیاری بدون مشکل شوری در عمل غیرممکن یا بسیار پر هزینه است پایدارترینروش برای حل این مشکل کاشت ارقام مقاوم و متحمل به شوری و بهبود تحمل شوری در گیاهان زراعی و دارویی است و دیگر آنکه کشور عزیزمان ایران به دلیل تنوع ژنتیکی بسیار غنی گیاهان دارویی نوید تولید گیاهانی متحمل به شوری را داراست. هدفمطالعه حاضر بررسی اثر سطوح مختلف شوری بر برخی شاخص های رشد شامل وزن تر وزن خشک ریشه طول قطر و حجم ریشه هفت گونه ی S. hispanica, S. nemorosa. S. spinosa, S. sclarea, S. syriaca, S. virgata , S. macrosiphonia است. روش تحقیق: پژوهش به صورت فاکتوریل با پایه ی طرح کامل تصادفی در سه تکرار با پنج سطح شوری ۰،۱۰۰،۱۵۰،۲۰۰،۲۵۰ میلی مولار در گلخانه دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) انجام شد. صفات ریشه تحت تنش شوری اندازه گیری شدند. بذرها از مرکزتحقیقات بذر کرج تهیه گردید. در مرحله چهار برگی تیمار شوری با غلظت های مورد نظر نمک کلرید سدیم به مدت سه هفته و هر هفته دو روز روی گونه های جنس سالویا اعمال شد. صفات مورفولوژیک مانند وزن تر وزن خشک ریشه طول قطر و حجم ریشهدرهمه ی گونه ها اندازه گیری شد. تجزیه وتحلیل آماری به وسیله ی نرم افزار SAS و SPSS محاسبه شد. نمودارها و جداولبه وسیله ی نرم افزار Excel صورت گرفت. مقایسه ی میانگین های به دست آمده با استفاده از آزمون LSD انجام شد.دستاوردهای مقاله : نتایج آنالیز آماری نشان داد با افزایش اعمال شوری در سطوح بالاتر اندازه ی وزن تر وزن خشک ریشهطول قطر و حجم ریشه درهمه ی گونه ها تفاوت معنی داری پیدا کرد و روند کاهشی داشت. مقایسه ی میانگین ها نشان داد گونه یS. macrosiphonia در سطوح ۱۵۰ ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی مولار و S. spinosa S.nemorosa, در سطح ۲۵۰ میلیمولار از نظرتمامی صفات مورد مطالعه برترین گونه ها بودند. نتایج نشان می دهد میتوان گونه های نام برده را به عنوان گونه های موفق دراراضی شور برای برنامه های اصلاحی در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

شوری ، هفت گونه ی سالویا ، ریشه

نویسندگان

سارا چهرآرا

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی ژنتیک و به نژادی گیاهی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)قزوین

سیدمحسن حسینی

استادیار گروه مهندسی ژنتیک و به نژادی گیاهی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین

رقیه امینیان دهکردی

دانشیار گروه مهندسی ژنتیک و به نژادی گیاهی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین