گیاه پالایی با رویکرد کاهش آلودگی هوا در شهر تهران

با توجه به افزایش شهرنشینی و تبدیل شهرها به کلان شهرها، گرما و آلودگی هوا پدیده نوظهوری است که موجب تولید گازهایگلخانهای و تخریب طیبعت و گرم شدن این کره خاکی شده است. شهر نشینی و صنعتی شدن برای توسعه اقتصادی یک ملتحیاتی هستند و به عنوان شاخص های رفاه و پیشرفت در نظر گرفته می شوند اما باید در نظر داشت که توسعه شهر و صنعت بدونبرنامه ریزی درست به مشکلات چندگانه محیط زیستی منجرمی شود. (سینگ و ورما، ۲۰۰۸ ). استفاده از گیاهان و درختان می تواندبه عنوان راه حلی مناسب جهت تصفیه طبیعی و کاهش آلودگی هوا در شهرهای بزرگ و بویژه کلان شهرها در نظر گرفته شود ومحققان افزایش هرچه بیشتر فضاهای سبز به خصوص درختان و گیاهان کاهنده آلودگی هوا در این کلان شهرها را توصیه میکنند.از آنجایی که شهر تهران نیز از این قاعده مستثنی نیست در این تحقیق سعی بر این شده است که با مرور مطالعات انجام شدهتوسط سایر محققان گونه های گیاهی مناسب موجود در فضای سبز شهر تهران مشخص شود . با توجه به مطالعات مشخص شد کهبرای کاهش آلودگی ناشی از سرب در بین پهن برگان شاه بلوط هندی و چنار که به سایر آلاینده ها نیز مقاومند در تابستان و مگنولیاکه در تمام فصول همیشه سبز است مناسب ترند.اقاقیا با توجه به اینکه در برابر سایر آلاینده ها مقاوم است و دارای برگ های مرکباست احتمالا درکاهش آلودگی ناشی از ذرات و مونوکسید کربن نیز مناسب باشد

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، آلاینده ها ، وسایل نقلیه ، راهکارها ، شهرتهران