هنر تخیل؛ داستان سرایی بصری

هنر نه به معنای واقعی خود که در بطن وجودی هنرمند، خلاقیت را پرورش می دهد. طراحی گرافیک و تصویرسازی با یکدیگر متفاوت هستند. طراح گرافیک لزوما هنرمند نیست. وظیفه او یافتن متن و ایجاد متون، تنظیم پس زمینه، افزودن یک المان تصویری، و کار با تصاویر و عکس ها به نحوی است که بهترین نیازهای خود یا مشتریانش را برآورده کند. خروجی کار یک طراح گرافیک طرح نهایی است.ولی تصاویرسازی هنری است که یک تصویر معنی دار را ایجاد می کند که می تواند توسط طراح گرافیک (اگر اجازه داده شود) به کار گرفته شود. هنر تصویرگری، به گزینش و به کارگیری تصاویر توضیح دهنده و توصیف کننده برای بیان مفاهیم اشاره می کند. در تصویرگری، ممکن است نقاش، عکاس، گرافیست، صفحه آرا، روان شناس، مولف، معلم، متخصص موضوعی و مدیر هنری در کنار یکدیگر گاه به صورت گروه های دو یا سه نفری با یکدیگر کار کنند تا بتوانند پیامی را به شکل موثر به مخاطب منتقل کنند. هنر تصویرگری تابع اصول و معیار های خاصی است. آگاهی تصویرگران از ایپن معیارها به بهبود کیفیت تصاویر آموزشی کمک می کند. هنر تصویر سازی از شاخه هنرهای کاربردی می باشد که تصویرگر برای بیان ایده ها و ادراک خود از عناصر تجسمی به بهترین نحو سود می جوید. تصویرساز باید فرا گیرد که ضمن ایجاد تصویر و رعایت اصول آن سلایق مختلف سفارش دهندگان و اذهان عمومی را زیر نظر داشته باشد. تصویرگر باید سعی کند پیام هایی را که در صدد انتقال آن می باشد از نظر موضوع و محتوای فکری و شکل و قالب افکارش را بسیار غنی و با ارزش وبارعایت همه جانبه ی اصول زیبا شناسی ارائه نماید. درگذشته وقبل از پیدایش هنرهای کاربردی فعالیت های برخی از هنرمندان بیشتر در حیطه چاپ بود و هنرمندان تصویرساز تنها تصویرگران صنعت چاپ بودند. هنر تصویرسازی که از جمله هنرهای کاربردیست، شاخه ای از گرافیک می باشد. تصویرسازی هنری است که تصویرگر در آن اقدام به روایت گری مصور می نماید. موضوع کار تصویرگر می تواند یکی از داستان های مذهبی، ادبی، تاریخی ، علمی و... می باشد.

کلیدواژه ها:

هنر تصویرسازی ، طراحی گرافیک ، خلاقیت ، هنرهای کاربردی ، تصویرگر