بررسی زمینه ها و شرایط استفاده از سلول های فتو ولتائیک در طراحی و ساخت هواپیماهای خورشیدی
محل انتشار: اولین همایش ملی انرژی های نو وپاک
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 822
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CCE01_234
تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1392
چکیده مقاله:
توسعه روز افزون صنعت هوایی در شاخه های مختلف آن همچون کاربردهای تجاری، صنعتی و علمی- تحقیقاتی الزامات و ضرورت هایی را موجب می گردد که با وجود نیاز به سرمایه گذاری های کلان اولیه در جهت بهره گیریاز منابع تجدیدپذیر و سالم تر انرژی، گریزی از آن وجود ندارد چرا که نه تنها در طولانی مدت مقرون به صرفه مینماید، بلکه وابستگی صنایع هوایی کنونی به سوخت های فسیلی علاوه بر تحمیل هزینه های سنگین تامینسوخت و ایجاد محدودیتهای فنی و تکنیکی در طراحی و ساخت هواپیماها، آلودگی های زیست محیطی فراوانیرا سبب می گردد که به موازات گسترش صنعت هوایی، افزایش می یابد و جبران آن نیز غیر ممکن به نظر میرسد. از جمله اصلی ترین منابع تولید انرژی های تجدیدپذیر که در دهه های اخیر مورد توجه بوده است انرژیخورشیدی می باشد که بر اساس استفاده از سلول های فتو ولتائیک در طراحی سازه های پرنده نیز مورد استفادهقرار گرفته است. در این مقاله سعی بر آن است که در ابتدا ضمن ترسیم و تحلیل وضعیت موجود، نمونه هایموردی هواپیماهای خورشیدی ساخته شده از لحاظ چگونگی کاربرد سیستم های فتو ولتائیک در آنها بررسیشده و مزایا و معایب آنها از حیث مباحثی همچون مداومت پروازی، سرعت کروز، حداکثر سرعت و محدودیتحمل بار، مورد ارزیابی قرار گرفته و به خصوصیات فنی خاص اینگونه هواپیماها اشاره گردد. سپس با توجه بهظرفیت های موجود در به کارگیری سیستم های فتو ولتائیک از سویی، و اقتضائات فنی و ساختاری طراحی سازههای پرنده از سوی دیگر، به شناخت بسترها و پتانسیل های موجود در زمینه استفاده از این تکنولوژی- با توجه ویژه به شرایط اقلیمی کشور ایران- و نیز موانع و راهکارهای پیش رو در این زمینه بپردازد.
نویسندگان
بهروز کریم پور
دانشجوی مهندسی هوافضا، دانشگاه پیام نور مشهد