بررسی نقش خلاقیت در روش های تدریس فعال بر افزایش انگیزه و تعامل دانش آموزان پسر مقطع ششم ابتدایی در مدارس شهر سرابله

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خلاقیت در روش های تدریس فعال بر افزایش انگیزه و تعامل دانش آموزان پسر مقطع ششم ابتدایی در مدارس شهر سرابله انجام گرفت. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نوع داده ها توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی در مدارس شهر سرابله در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ می باشد که بر اساس آمار دریافتی از آموزش و پرورش شهرستان به تعداد۱۵۰نفر در قالب ۱۰ مدرسه بودند. برای تعیین حجم نمونه از جدول کرجسی و مورگان (۱۹۷۰) استفاده شد و تعداد ۱۱۳ نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. به منظور جلوگیری از افت نمونه، ۱۰% بیشتر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و در نهایت ۱۲۳ نفر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.ابزار اصلی گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد شامل: پرسشنامه انگیزه تحصیلی والرند (۱۹۹۲)، پرسشنامه تعاملات اجتماعی بین دانش آموزان (۲۰۰۸)، و پرسشنامه خلاقیت تورنس (۱۹۷۴) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در بخش استنباطی ابتدا آزمون کلموگروف اسمیرنوف برای نرمال بودن توزیع نمرات، سپس از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون ساده و چندگانه استفاده شد.یافته ها نشان داد میزان همبستگی بین خلاقیت در روش های تدریس فعال با انگیزه و تعامل دانش آموزان ابتدایی به ترتیب برابر با ۰.۶۸۷ و ۰.۷۴۲ بوده و میزان خطای آزمون کمتر از سطح معنی داری ۰.۰۵ می باشد. بنابراین، رابطه ای مثبت و معنادار بین خلاقیت در روش های تدریس فعال و انگیزه و تعامل دانش آموزان ابتدایی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، روش های تدریس فعال ، انگیزه تحصیلی ، تعامل اجتماعی ،