تاثیر تمرین شنای با زمان متفاوت، بر بیان ژن های انتقال معکوس کلسترول بافت کبد موش های نر صحرایی

مقدمه و هدف: جمع ­آوری کلسترول اضافی از بافت­ های پیرامونی و بازگرداندن آن به کبد به منظور تشکیل صفرا، فرآیند انتقال معکوس کلسترول است، که متاثر از تمرین­ های ورزشی با مدت زمان و شدت مختلف می ­باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین شنا در دو زمان متفاوت بر بیان ژن ­های موثر بر انتقال معکوس کلسترول بافت کبد موش­ های نر بود. مواد و روش ­ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی کاربردی است، که تعداد ۱۸ سر موش نر نژاد صحرایی (۲۰±۲۱۰ گرم) به ­صورت تصادفی به سه گروه شش­ تایی کنترل، شنای میان و شنای بلندمدت تقسیم شدند. گروه ­های تمرینی به مدت ده هفته و پنج روز در هفته در آب ۲ ±۳۰ درجه سانتی­گراد شنا کردند. در هر جلسه گروه میان ­مدت یک ساعت و گروه بلندمدت سه ساعت شنا کردند. لوب سمت چپ کبد جدا گردید و برای سنجش بیان ژن از روش Real-time PCR توسط مستر میکس Ampliqon و کیت سنتز DNA ساخت دانمارک استفاده شد. تفاوت­ ها با روش تحلیل واریانس یک­ سویه و مقایسه­ گروه ­ها توسط آزمون تعقیبی توکی تعیین گردید (سطح معنی­داری P≤۰.۰۵). یافته ­ها: در گروه بلند مدت، مقادیر بیان ژن­های ABCA۱ و ApoA۱ در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی ­دار (P=۰.۰۴) و ژن ApoB در مقایسه با گروه کنترل (P=۰.۰۰۳) و در مقایسه با گروه میان­ مدت (P=۰.۰۰۹) افزایش معنی ­داری یافت. بحث و نتیجه­ گیری: به­ نظر می­رسد که اجرای  تمرین بلندمدت در مقایسه با میان ­مدت بر فرآیند انتقال معکوس کلسترول تاثیر بیشتری داشته باشد، بر همین اساس انتخاب زمان تمرین ورزشکاران یا بیماران کبدی تاثیر مهمی بر سطوح کلسترول دارد.

کلیدواژه ها:

انتقال معکوس کلسترول ، کبد ، شنای میان مدت ، شنای بلند مدت