اعمال شرایط مرزی درطراحی پیش فرم اولیه قطعات آهنگری بروش تغییرشکل ایده آل و مقایسه با شرایط ایده آل کامل

در فرآیند آهنگری تولید قطعه با کمترین میزان ماده و انرژی از مهمترین اهداف طراحی می باشد . در مقاله با اِِِِِِِین استفاده ازتئوری اصلاح شده تعییر شکل ایده آل و با در نظر گرفتن شرایط مرزی اصطکاکی و نیروهای خارجی روشی نو در جهت طراحی پیش فرم اولیه قطعات آهنگری پیشنهاد شده است . دراین تئوری فرض شده است که بارگذاری به صورت بارگذاری متناسب انجام می گیرد و المانها در مسیرهائی با حداقل کار پلاستیک تغییر شکل می دهند، همچنین در محصول نهائی کرنش به طور کاملا یکنواخت توزیع شده و مسیرهای تغییر شکل مزبور دارای حداقل کرنش موثر پلاستیک می باشند . با توجه به این شرایط و فرمولاسیون استخراج شده برنامه المان محدودی نوشته شده که در آن با مشخص بودن شکل قطعه نهائی در یک مرحله و بصورتی معکوس می توان شکل و اندازه پیش فرم اولیه مورد نظر را پیش بینی نمود . در نهایت با انجام مثالی در مورد یک شکل ساده اعتبار تئوری پیشنهادی مورد ارزیابی قرار می گیرد، و سپس نتایج بدست آمده با نتایج ایده آل کامل مقایسه شده است .

کلیدواژه ها:

المان محدود معکوس ، تغییر‌شکل ایده‌آل