بررسی خطر سیلاب با استفاده از رگرسیون بردار پشتیبان ( مطالعه موردی: رودخانه خشکرود رودسر)

سالانه خسارات مالی و جانی قابل ملاحظه ای از سیل برجوامع بشری وارد می شود که تقریبا تمامی آن، نتیجه عدم مدیریت صحیح این پدیده است . در اختیار داشتن اطلاعات صحیح و کارآمد می تواند از خسارات این پدیده کاسته و موجبات مدیریت و مقابله با آن را فراهم آورد. هدف از این مقاله تحلیل مقادیر خطر این پدیده در حوضه آبریز رودخانه خشکرود، واقع در شرق استان گیلان است . جهت بررسی خطر سیل منطقه ابتدا تعداد ۲۹۲ نقطه شاهد به صورت میدانی ، به همراه خطر سیل براساس آیین نامه تعیین حد بستر و حرایم مجاری آبی ، برداشت شده و مقادیر مربوط به پارامترهای ؛ فاصله از رودخانه ، شیب ،کاربری اراضی ، جهت شیب ، ارتفاع و تراکم شبکه زهکشی برای این نقاط از لایه مربوط به هر پارامتر استخراج شدهاست . سپس خطر سیل منطقه با سه ترکیب مختلف از پارامترها، به عنوان سه سناریو در مدل SVR بررسی شد. نتایج بیانگر عملکرد بهینه مدل رگرسیون بردار پشتیبان در سناریو سوم نسبت به دو سناریو دیگر با R=۰.۷۱، Ia=۰.۸۳ و RMSE=۱.۰۰ است . در پایان نیز نقشه خطر سیل برای این حوضه آبریز ارائه شده است .

کلیدواژه ها:

مدیریت منابع آب ، کاربری اراضی ، ارتفاع ، فاصله از رودخانه .