ارائه شاخص جهت ارزیابی انتقال آب شیرین شده از دریا با رویکرد همبست آب، انرژی و محیط زیست (حوضه مقصد؛ حوضه آبریز زاینده رود)

در این پژوهش سعی شده با فرض عدم وجود مشکلات فنی ، اجتماعی ، سیاسی و... در انتقال آب، انتقال آب شیرین شده از دریای عمان، بررسی گردد. این بررسی ، با هدف برآورد مقدار مصرف آب و انرژی و انتشار گازهای آلاینده به عنوان ارکان همبست ۱، برای هر مترمکعب آب انتقالی صورت گرفته است . برای مدلسازی ، از ابزار مدلسازی پویای ونسیم ۲با قابلیت شبیه سازی وتحلیل مدلهای پویایی سیستم ۳استفاده شده است . جهت نیل به هدف موردنظر، با استفاده از مستخرجات مدل، شاخص های (انرژی برای آب - آب برای آب - انتشار گازهای آلاینده برای آب و شاخص اقتصادی قیمت آب) محاسبه شده است . نتایج حاصل از مدل، نشان می دهد به ازاء انتقال هر m۳ آب در این انتقال، به ترتیب kwh ۸۴/۳۱ برق و m۳۰۹۶/۰ آب، مصرف و kg۱۵/۲۳ گازهای آلاینده تولید می شود. همچنین ، سناریوهایی در جهت تامین انرژی توسط نیروگاههای سیکل ترکیبی و خورشیدی تعریف شد که سناریو استفاده از نیروگاه خورشیدی ، شاخص های بهتری را نشان می دهد. جهت مشاهده تاثیر استفاده از رویکرد همبست ، مقدار انرژی مصرفی سالانه در انتقال آب، در دو حالت اعمال و عدم اعمال رویکرد همبست مقایسه گردیده است . نتایج نشان می دهد که میزان انرژی مصرفی با دیدگاه همبست معادل ۴/۱ برابر مقدار مصرفی بدون در نظر گرفتن آن است .

کلیدواژه ها:

انتقال آب ، نمک زدایی ، همبست آب - انرژی و محیط زیست ، رویکرد پویایی سیستم