مروری بر روشهای طراحی سازه ای و آزمونهای غیرمخرب برای روسازی فرودگاه

روسازی های فرودگاه، هم انعطافپذیر و هم صلب ، نقش مهمی در تضمین عملکرد ایمن و کارآمد ترافیک هوایی دارند. طراحی این روسازی ها پیچیده است و نیازمند درنظرگرفتن عوامل مختلفی از جمله ساختار روسازی ، مصالح ، بار هواپیما، شرایط محیطی و مدلهای آسیب روسازی است . طی سالها، گذار از روشهای طراحی تجربی مرسوم به رویکردهای مکانیکی - تجربی پیشرفته تر صورتگرفته است که امکان طراحی روسازی دقیق تر و قابل اعتمادتر را فراهم می کند. این مقاله تکامل سیستم های طراحی روسازی فرودگاه را با تمرکز بر بخشنامه های مشورتی اخیر منتشر شده توسط سازمان هوانوردی فدرال (FAA) بررسی می کند. علاوه بر این ، اهمیت نگهداری و بازسازی برجسته می شود، زیرا ارزیابی مناسب و مداخلات به موقع برای اطمینان از طول عمر و عملکرد روسازی فرودگاه ضروری است . روشهای آزمایش غیرمخرب مانند افت و خیز سنج ضربه ای (FWD)، افت و خیز سنج ضربه ای سنگین (HWD)، رادار نفوذی زمین (GPR) و ترموگرافی مادونقرمز به عنوان ابزارهای حیاتی در ارزیابی وضعیت روسازی و برنامه ریزی استراتژی های بازسازی مورد بررسی قرار می گیرند. این پیشرفت ها در روشهای طراحی و روشهای آزمایش به بهبود مستمر و پایداری زیرساخت روسازی فرودگاه کمک می کند.

کلیدواژه ها:

طراحی روسازی فرودگاه ، آزمونهای غیرمخرب ، تعمیر و نگهداری روسازی فرودگاه ، HWD ، FWD