تاثیر ورق زینی برمقاومت نهایی اتصال لوله ای T شکل تحت نیروی محوری فشاری

مقاومت نهایی اتصالات لوله ای به عوامل مختلفی از جمله تنش تسلیم ، قطر، طول و ضخامت عضو اصلی ، قطر عضو فرعی و زاویه ی بین اعضاء فرعی و عضو اصلی وابسته می باشد. در برخی موارد از جمله افزایش ابعاد سازه و یا افزایش میزان بار وارده تقویت این اتصالات ضرورت پیدا می کند. یکی از راهکارهای تقویت ، اضافه نمودن ورقهای زینی شکل به اتصال می باشد. بدین منظور در این تحقیق مقاومت نهایی هشت نمونه اتصال لوله ای T شکل در دو حالت بدون تقویت و تقویت شده توسط ورق زینی شکل با استفاده از مدلسازی اجزاء محدود محاسبه و مقایسه شده است . هشت مدل با نسبتهای هندسی مختلف اعضا اصلی به فرعی درنظر گرفته شده است . به دلیل اینکه در این قبیل اتصالات علاوه بر اعضاء فرعی ، عضو اصلی نیز تحت نیروهای محوری و لنگر خمشی قرار می گیرد، در این تحقیق اثر میزان نیروی محوری وارده بر آن با در نظرگرفتن دو مقدار ۰.۲Fy و ۰.۶Fy نیز بررسی گردیده است . باتوجه به نتایج به دست آمده تقویت اتصال لوله ای T شکل با ورق زینی شکل باعث افزایش ۳۱ تا ۶۲ درصد مقاومت نهایی اتصال و اعمال نیروی فشاری به عضو اصلی نیز موجب کاهش ۲ تا ۱۷ درصد مقاومت نهایی اتصال می شود.

کلیدواژه ها:

اتصالات لوله ای ، ورق زینی شکل ، نیروی محوری ، مقاومت نهایی ، مدل اجزاءمحدود