بررسی خصوصیات مقاومتی و دوام بتن خودمتراکم از مواد سنگی بازیافتی با حضور افزودنی حباب هوازا در برابر چرخه تر و خشک شدن در محیط کلریدی
محل انتشار: چهاردهمین کنگره ملی مهندسی عمران
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 170
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCCE14_268
تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1403
چکیده مقاله:
با توجه به مزیت های اقتصادی و زیست محیطی بازیافت نخاله های بتنی و کاهش مصرف سنگدانه های جدید به ویژه در مناطق ساحلی که دسترسی به مصالح سنگی مرغوب با مشکلات متعدد مواجه است و از طرفی مطابق پژوهش های گذشته استفاده از سنگدانه های بازیافتی در بتن نسبت به سنگدانه های جدید با کاهش نسبی مقاومت مکانیکی در مقابل نفوذ، مواجه بوده است لذا ضرورت تقویت خواص مکانیکی اینگونه بتن ها ضروری به نظر می رسد. در این پژوهش با تولید نمونه های بتن خود متراکم ساخته شده از سنگدانه های بازیافتی بعلاوه نمونه هایی با حضور مواد حباب هوازا با ترکیب سیمان پرتلند تیپ II در شرایط نگهداری ۲ محیط معمولی و کلریدی و بررسی خواص مکانیکی و دوام نمونه ها در سنین ۲۸ و ۹۰ روزه تحت آزمایش های گوناگون قرار گرفته است . جهت شبیه سازی تر و خشک شدن شرایط دریا در این تحقیق نمونه ها پس از گیرش ۲۸ روزه، یک روز در مخزن آب نمک قرار خواهند گرفت ، یک روز در مجاورت آفتاب و این چرخه مکرر ادامه خواهد یافت تا به سنین مورد نظر رسیده و آزمایش های مکانیکی و دوام بر روی بتن مورد نظر انجام شود.نتایج مطالعه بیانگر این مطلب است که مقاومت فشاری و درصد جذب آب ۹۰ روزه بتن خود متراکم با ۲ درصد حباب ساز و جایگزینی سنگدانه بازیافتی در مقایسه با نمونه مشابه بتن بدون افزودنی هوازا در محیط کلریدی به ترتیب حدود ۱۹% افزایش و ۵ درصد کاهش دارد. از طرف دیگر، مقاومت فشاری ۹۰ روزه آزمایش ذوب و یخبندان بتن خود متراکم با ۲ درصد حباب ساز و جایگزینی سنگدانه بازیافتیدر مقایسه با نمونه مشابه بتن بدون افزودنی هوازا در محیط کلریدی حدود % ۲۵بیشتر و بالاترین عملکرد را دارد. دیگر نتایج پژوهش نشان می دهد که درصد جذبآب، نفوذپذیری آب و نفوذ یون کلر نمونه ۹۰ روزه بتن خود متراکم با ۲ درصدحباب ساز و جایگزینی سنگدانه بازیافتی در مقایسه با نمونه مشابه بتن بدونافزودنی هوازا در محیط کلریدی به ترتیب حدود ۵ ، % ۲۳ % و ۲۹ % کاهش دارد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدجواد منوچهری نسب
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، واحد شیراز، دانشگاهآزاد اسلامی واحد شیراز، ایران
علیرضا حاجیانی بوشهریان
استادیار، گروه مهندسی عمران، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی واحدشیراز، ایران
ارشا مهدی یار
دانشجوی کارشناسی ، گروه مهندسی عمران، واحد شیراز، دانشگاه آزاداسلامی واحد شیراز، ایران