بیع کلی و شخصی در حقوق ایران و حقوق خارجی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 128

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RIGCNF03_004

تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1403

چکیده مقاله:

بسیاری از حقوقدانان شاخص ایرانی بر این باور میباشند که زمان انتقال مالکیت بر مبیع کلی ، علی الخصوص مبیع کلی فی الذمه منطبق بر زمان تعیین مصداق مال کلی توسط بایع است . اما با تمسک به منشا تقنینی حکم مقرر در ماده ی ۴۰۲ ق .م میتوان زمان انتقال مالکیت مبیع در بیع کلی فی الذمه را، مقارن با تسلیم آن تلقی نمود. چرا که اگر غیر از آن بود، ماده ی مذکور میبایست. خیار تاخیر ثمن را در خصوص بیع کلی فی الذمه نیز جاری میدانست . علاوه بر آن منظر غالب عرفی نیز زمان انتقال مالکیت در بیع کلی اعم از کلی در معین و کلی فی الذمه را زمان استیلا بر مال میانگارد. برخی از حقوقدانان اروپایی نیز بر پذیرش نظریه ی مذکور در کنوانسیون بیع بین المللی کالا اشاره نموده اند.

نویسندگان

معصومه عابدی

کارشناس ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحدکرج

مجتبی شاهرخیان دهکردی

کارشناس ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال