چگونگی اعمال شرایط دفاع مشروع در برابر حملات سایبری

در راستای اصل منع توسل به زور که در اسناد متعدد بین المللی ، از جمله بند۴ماده۲ منشور سازمان ملل متحد به آن اشاره شده است ، بحث حق دفاع مشروع، به عنوان استثنایی بر این اصل مطرح گردید. امروزه با توجه به پیشرفت تکنولوژی و فن آوری، توسل به زور نیز شکل جدید و نوینی یافته است که به تبع آن، دفاع مشروع نیز باید شکل جدیدی به خود گیرد. در دهه های اخیر، استفاده از فضای سایبر، به امری رایج در جامعه بین المللی تبدیل شده است که یکی از نتایج آن، بهرهگیری از این فضا در راستای توسل به زور و به عنوان اسحله است . لذا دفاع مشروع نیز که در پاسخ به این شکل جدید توسل به زور است ، در این چارچوب قابل طرح و شرایط و الزامات آن قابل بررسی است که هدف از پژوهش حاضر، تجزیه و تحلیل چگونگی اعمال این شرایط است . جهت امکان اعمال قواعد مرتبط با دفاع مشروع در فضای سایبری، عملیات مدنظر باید به آستانه حمله مسلحانه تصریح شده در ماده۵۱ منشور سازمان ملل متحد رسیده باشد که در این راستا مقیاس و تاثیرات این عملیات باید مدنظر قرار گیرد. همچنین در رابطه با فاعل حمله ، اکثریت گروه کارشناسان بین المللی ، که نظریات آنان در راهنمای تالین منعکس شده است ، به این نتیجه رسیدند که رویه دولت ها، حق دفاع مشروع را در برابر عملیات سایبری انجام شده توسط بازیگران غیردولتی ، که بدون دخالت یک کشور عمل می کنند، مانند تروریست ها، ایجاد کرده است . همچنین فوریت و تناسب دفاع با حمله ، از جمله قواعدی است که در دفاع مشروع در فضای سایبر نیز باید اعمال گردد. لازم به اشاره است شیوه پژوهش حاضر، تحلیل - توصیفی می باشد.

کلیدواژه ها:

حملات سایبری ، دفاع مشروع ، راهنمای تالین ، ماده۵۱ منشور سازمان ملل متحد.