سیر تاریخی آموزش و پرورش در ایران باستان

در بررسی تعلیم و تربیت دوره های باستانی ایران (700 پیش از میلاد تا 652 میلادی)، با کمبود مدارک و اسناد روبه رو می شویم و تنها با توجه به نوشته های مورخان یونانی، کتب ادبی مانند شاهنامه، کتب مقدس زرتشتیان، پژوهش های معاصر و اندکی تحلیل و تعمق، می توان تا حدی از این موضوع آگاه گردید؛ محقق با توجه به محدودیت های ذکر شده به دنبال بررسی وضعیت آموزش و پرورش در ایران باستان است. محقق در این مقاله مطالبی را به روش کتابخانه ای، راجع به اهداف آموزش و پرورش در ایران باستان، مراحل آموزش و پرورش، محل های آموزش، تعلیم و تربیت در دوره های ماد، هخامنشی، سلوکی، اشکانی و ساسانی، آموزش عالی و آموزش دختران گردآوری شده و در پایان دو شبهه «آیا علم آموزی در ایران باستان مخصوص طبقه اشراف بود؟» و «نبود دانشمند ایرانی و کتاب در دروه ایران باستان» مورد نقد قرار می گیرد. بنابراین پرداختن به وضعیت آموزش پرورش در تمدن های پیشاآریایی نظیر عیلام، خارج از اهداف این مقاله می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش و پروش ، آموزش دختران ، آموزش عالی ، ایران باستان