تحلیل رابطه ایران و ارمنستان از منظر واقع گرایی

به طور کلی بررسی موضوع از منظر واقع گرایی نشان می دهد که رابطه ایران و ارمنستان باوجود تهدیدات مشترک منجر به همگرایی شده و بر آن هستند تا از این راه در مقابل جمهوری آذربایجان و حتی ترکیه توازن را برقرار سازند. در واقع ماهیت وایدئولوژی آذربایجان، عدم توجه به تمامیت ارضی کشورها، تمایل به جنگ افروزی ، حضور اسرائیل ، عدم توجه به رژیم حقوقی دریای مازندران برای ایران، وجود مسئله قره باغ و عدم توجه به تمامیت ارضی ارمنستان از سوی آذربایجان، نفرت پراکنی علیه ارمنی ها، محدود کردن ارمنستان توسط آذربایجان و ترکیه و حتی گرجستان و انزوای ژئوپلیتیکی این کشور سبب شده تا ایران و ارمنستان به جمهوری آذربایجان به عنوان یک تهدید مشترک بنگرند و به دنبال برقراری موازنه باشند در نتیجه دو کشور در تلاشاند تا بیشتر به یکدیگر نزدیک شوند اما در این مسیر وجود موانعی چون آمریکا ]هم نقش مثبت وهم منفی [، ترکیه و حتی اسرائیل و سیاست منفعل ایران در قبال مسئله قره باغ مانع از دست یابی به همگرایی زیاد شدهوموازنه قدرت از حالت متعادل خارج کرده است . در واقع قاعده اصلی رفتار ایران و ارمنستان در سیاست خارجی ایجاد اتحاد در برای دشمن مشترک است . سیاست های نظامی و اقتصادی آذربایجان سبب نگرانی ایران و ارمنستان شده و به همین دلیل دو کشور برای همکاری با هم دلایل زیادی دارند. در نتیجه به دنبال تعادل قدرت در منطقه قفقاز هستند.

کلیدواژه ها:

رابطه ، واقع گرایی ، ایران ، ارمنستان ، قفقاز