کاربرد روش گیاه پالایی در تصفیه زهاب معادن

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 81

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GMBTUMA03_253

تاریخ نمایه سازی: 24 مهر 1403

چکیده مقاله:

هدف تمام روش های تصفیه زهاب معادن، کاهش میزان آلاینده های موجود در زهاب معادن و جلوگیری از ورود آنها به سفره های آب زیر زمینی و طبیعت است. یکی از بهترین و کم خطرترین و طبیعی ترین روش برای تصفیه زهاب، گیاه پالایی است که بر پایه تصفیه بیولوژیکی است که در آن میکرو ارگانیسم های هوازی و بی هوازی مواد آلی و معدنی را تجزیه می کنند. گیاه پالایی در مقایسه با سایر روش ها به انرژی کمتری، زمان کوتاه تر برای راه اندازی، عدم نیاز به تخصص و مهارت بالا و هزینه کمتر و مهم تر از همه به ذخیره آب کمک می کند. در این روش بدون استفاده از مواد شیمیایی حجم زیادی از مواد آلی و آلاینده های معدنی موجود در زهاب های معادن توسط میکرو ارگانیسم ها تجزیه می شود که از ظرفیت فیزیولوژیکی گیاهان برای تصفیه استفاده می شود و تا حد مطلوبی کیفیت زهاب ها افزایش میابد.گیاه پالایی به کمک گیاهان مختلف انجام می شود . هر گیاه قادر به حذف فلزات و مواد آلی خاصی است از این رو انتخاب نوع گیاه به نوع ماده آلی و مقدار آلودگی بستگی دارد که اساس کارشان متفاوت است. گیاه پالایی یا به صورت طبیعی می باشد که این روش کاملا طبیعی بوده و برخی گیاهان موجود در تالاب های طبیعی از قبیل نی باعث می شود که ریشه گیاه حجم بسیار زیادی از آلاینده هارا جذب و تجزیه کند و روش دیگر ایجاد تالاب مصنوعی با استفاده از خاک اشباع شده و آب گیاهان است انجام می شود که در این مرحله باید یه مرحله پیش تصفیه برای از بین بردن ذرات بزرگ نیز صورت گیرد. از معایب روش گیاه پالایی می توان به زمان بر بودن روش تصفیه و از بین بردن پوشش گیاهی و ایجاد بوی تعفن اشاره کرد، با این حال در کشور های در حال توسعه مورد استقبال قرار گرفته است.

نویسندگان

مهتاب بایرامی

دانشجوی کارشناسی دانشگاه محقق اردبیلی