بررسی رابطه سرمایه گذاری در نیروی انسانی و سرمایه گذاری فیزیکی با رشد اقتصادی ایران با تاکید بر نیروی انسانی طی سال های

رشد اقتصادی عبارت است از فرایند چند بعدی تحول درازمدت که با افزایش ظرفیت تولید اقتصادی و دگرگونی ساختهای اجتماعیتظاهر پیدا می کند. هدف اصلی از اجرای این پژوهش، بررسی تاثیر سرمایهگذاری در نیروی انسانی و سرمایه گذاری فیزیکی بر رشداقتصادی ایران می باشد. در این راستااز دو شاخص فارغ التحصیلان دانشگاهی و هزینه یا بودجه تحقیقاتی کشور به عنوان سرمایه انسانییاد شده است. لذا این تحقیق با استفاده از رویکرد سری زمانی و بر اساس روش هم انباشتگی و رویکرد خود رگرسیون با وقفه های توزیعی (ARDL) طی سالهای 1391-1358 به بررسی رابطه بین متغیرهای یاد شده پرداخته. نتایج تحقیق نشان میدهد که تاثیر سرمایه فیزیکی و سرمایه انسانی(دو شاخص فارغالتحصیلان دانشگاهی و بودجه تحقیقاتی کشور) بر رشد اقتصادی مثبت و معنی دار و تاثیر سرمایه انسانی بیشتر از سرمایه فیزیکی بوده است. همچنین نتایج نشان داد، مصرف انرژی دارای تأثیر منفی و معنی دار بر رشد اقتصادی است. نتایج آزمون تصحیح خطا نیز بیانگر تمایل به سمت رابطه بلندمدت در مدل حاضر میباشد. پایداری این نتایج با آزمون های گرافیکی نیز تایید شد.

کلیدواژه ها:

سرمایه انسانی ، رشد اقتصادی ، خود رگرسیونی با وقفه های توزیعی