بررسی اثر استفاده از پوزولان خاش بر دوام بتن سبز در محیط های اسیدی و سولفاتی

استفاده از بتن های مقاوم در مقابل خوردگی ناشی از حملات سولفات-ها و نیاز روز افزون به تولید آن به لحاظ وسعت صنایع به کار گیرنده و نیازمند این نوع از بتن در کشور، به عنوان یکی از موارد مهم و بسیار قابل توجه در عرصه ی ساخت و تولید مصالح معدنی مطرح است. باتوجه به شرایط موجود در سیستم های تصفیه فاضلاب که موجب خوردگی و آسیب رساندن جدی و در نتیجه تحمیل خسارت-های سنگین به سازه های بتنی اعم از لوله های بتنی انتقال، حوضچه-های بتنی و... می شود، لازم است شرایطی ایجاد شود که تا حد امکان موجب کاهش این خسارات گردد. با توجه به افزایش گاز های گلخانه ای و در نتیجه آن تشدید پدیده گرمایش زمین، استفاده از سیمان های دوست دار محیط زیست به جای سیمان پرتلند که سهم قابل توجهی در تولید گازهای گلخانه ای دارد، مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش، بتن های ژئوپلیمری بر پایه متاکائولین حاوی پوزولان طبیعی خاش با درصدهای متفاوت طراحی و ساخته شده و مورد آزمایش قرار گرفته است پس از قراردادن نمونه ها در دو محیط خنثی و خورنده فاضلاب به مدت ۲۸ و ۶۲ روز، مشخصات مکانیکی و دوامی نمونه ها بررسی شد. طرح (N۱P(۱۵)-SH(۱۲ حاوی ۱۵ درصد پوزولان طبیعی خاش در بین تمامی طرح-ها از عملکرد بهتری برخوردار بود.

کلیدواژه ها:

گاز های گلخانه ای ، پوزولان خاش ، فاضلاب شهری