بررسی کاربرد نسبت های مختلف پساب شهر یزد بر میزان غلظت نیکل خاک

به علت افزایش جمعیت شهری و کمبود منابع آب، استفاده از پساب گسترش یافته است، اما استفاده طولانی مدت از آبهای نامتعارف ظرفیت خاک برای نگهداری فلزات سنگین را کاهش می دهد و این عناصر به درون آبهای زیرزمینی یا به صورت محلول های خاک قابل جذب به گیاه نفوذ خواهد کرد، و در ادامه موجب ورود آن به بدن انسان می-شود. در این تحقیق به منظور بررسی میزان فلز نیکل در خاک آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تیمار آبیاری شامل ۱۰۰ درصد پساب (W۱۰۰)، صد درصد آب شهری یا شاهد (T۱۰۰)، ۷۵ درصد پساب و ۲۵ درصد آب شهری (W۷۵+T۲۵) و ۵۰ درصد پساب و ۵۰ درصد آب شهری( W۵۰+T۵۰)، در سه تکرار اجرا شد. پس از پایان تیماردهی با پساب و استخراج عصاره خاک میزان فلز نیکل توسط دستگاه جذب اتمی تعیین شد.نتایج بدست آمده نشان داد که بیشترین میزان غلظت نیکل مربوط به تیمار W۵۰+T۵۰ و W۷۵+T۲۵ می باشد که با تیمار W۱۰۰ اختلاف آماری نداشت و کمترین میزان نیکل مربوط به تیمار T۱۰۰ بود که با توجه به استانداردهای WHO(میزان مجاز نیکل در خاک ۱۰_۰ppm) این افزایش میزان نیکل در خاک نگران کننده نبوده و سلامت خاک را به خطر نمی اندازد، اما به مرور زمان در اثر تجمع این فلزات جای تامل وجود خواهد داشت و می بایست تمهیدات لازم برای استفاده از پساب در بحث آلودگی خاک در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

پساب ، آلودگی خاک ، فلزات سنگین