اثر تورم بر تقاضای بیمه عمر در برنامه سوم و چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی

امروزه در اکثر کشورهای جهان موضوع تورم از مباحث مهم اقتصادی به شمار می آید. از آن رو تورم فزاینده می تواند تعادل بینارزش های واقعی و اسمی را بهم زده و موجب ضرر و زیان بین معامله شود . بیمه عمر در جهان کنونی یکی از ابزارهای مهماقتصادیست و استفاده های متعددی از آن به عمل می آید. هدف در این مقاله بررسی اثر تورم بر تقاضای بیمه عمر در برنامه سوم وچهارم توسعه می باشد که از الگویی استفاده شده است که متغیر وابسته آن تقاضا برای بیمه عمر است و متغیر مستقل آن علاوه برتورم از سایر متغیرها مانند : جمعیت، بارتکفل، امید به زندگی، درآمد ملی سرانه و نرخ باسوادی استفاده شده، با توجه به این که متغیرها دارای دوره زمانی 1388-1338 است و متغیرهای سری زمانی در سطح ناپایا بوده اما با تفاضل گیری مرتبه اول در سطح پایا شده است در نتیجه بین آنها رابطه بلند مدت وجود دارد.بنابراین از روش OLS استفاده کرده و تخمین زده ایم. نتایج تخمین نشان می دهد که بین تقاضا برای بیمه عمر و تورم در برنامه سوم و چهارم توسعه اختلاف وجود دارد و بر این اساس تورم در برنامه سوم بیشتر از برنامه چهارم می باشد.

کلیدواژه ها:

تقاضای بیمه عمر ، تورم ، برنامه های توسعه پنج ساله ، الگوی OLS