تاثیر آموزش ادبیات ( قصه گویی ) به کودکان با هدف آگاهی آنها و تامین نیازهای معنوی شان

آگاهی ( (Awareness توانایی دانا شدن و درک کردن برای احساس کردن یا کسب معرفت از رویدادها است . آگاهی به طور گسترده تر، حالت هشیار بودن کسی یا چیزی است . شکل گیری خود آگاهی و خود شناسی در کودکی به گذر زمان نیاز دارد. در واقع این فرایند به صورت ناگهانی امکان پذیر نیست وبه شناسایی احساسات، علاقه مندی ها و نقاط ضعف و قوت شخصیت توسط خود کودک نیاز دارد. آگاهی نه تنها در کودکی بلکه در بزرگسالی نیز در شکل گیری شخصیت او موثر است . هر یک از_تجربه های آگاهانه خصیصه ی پدیداری دارند، به این معنی که کیفیت خاصی برای تجربه _ آنها وجود دارد. عوامل و عناصر بسیاری می تواند موجب آگاهی ، خودآگاهی و تجربه آگاهانه کودکان بشود که از مهمترین این عوامل آشنایی آنها با ادبیات و قصه گویی و قصه شنوی است . قصه به معنای خبر، داستان و .. است که در آن تاکید بر حوادث خارقالعاده، بیشتر از تحول و پرورش آدمها و شخصیت هاست . قصه گویی یکی از قدیمی ترین و موثرترین روشهای تعلیم و تربیت کودکان است . قصه ها می توانند به کودکان کمک کنند تا انواع مهارتهای زبانی ، خلاقیت ، حل مسئله و مهارتهای اجتماعی خود را توسعه دهند. همچنین تخیل خود را پرورش دهند و دنیای جدیدی را تصور کنند. قصه ها باعث افزایش آگاهی کودک از هیجانات مختلف می شوند و این آگاهی نیز به نوبه خود، فرآیند کنترل احساسات و عواطف را در آنها بهبود می بخشند. علاوه بر این ، آنها به واسطه همذات پنداری با شخصیت های داستان، مهارتهای بیشتر دیگری نیز به دست می آورند . در این مقاله که به روش کتابخانه ای و با شیوه توصیفی -تحلیلی انجام شده است ، یافته های آن شامل مفاهیمی چون؛ کودک، ادبیات کودکان، اصول ادبیات کودکان، اهداف ادبیات کودکان، قصه ، تبیین نیازهای معنوی کودکان در دل قصه ها شامل ؛ شایستگی یا نیاز به پیروزی و لیاقت ، ایمنی یا نیاز به راحت زندگی کردن، آگاهی یا نیاز به دانستن ، امنیت عاطفی یا نیاز به مهرورزیدن و مورد محبت قرار گرفتن ، وابستگی یا نیاز به تعلق داشتن به جمع ، بازی یا شادی و نیاز به تغییر، زیبا پرستی یا نیاز به هماهنگی ، دادجویی یا نیاز به آزادی می باشد.

کلیدواژه ها:

ادبیات کودکان ، قصه ، نیازهای معنوی ، رشد