بررسی تطبیقی انزوا و تنهایی در شعر فروغ فرخزاد و سهراب سپهری

تنهایی به عنوان مسئله ای همیشه مطرح در زندگی انسان، توجه افراد و گروههای متعددی را به خود جلب کرده و در دورههای مختلف و به علل گوناگون یکی از درونمایه های اصلی و ثابت ادبیات فارسی بوده است . هدف از پژوهش حاضر مقایسه مضمون انزوا و تنهایی در اشعار سهراب سپپهری و فروغ فرخزاد می باشد. پژوهش حاضر بر اساس هدف کاربردی از نظر روش شناسی ، توصیفی و بر مبنای تحلیل اسناد می باشد. بنابراین نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی - تحلیل است . یافته ها حاکی از آن است که تنهایی برای سهراب امری کاملا اختیاری و خودساخته اما برای فروغ یک امر تحمیلی و اجباری است ، سپهری به دنبال تنهایی روحانی و تنهایی او روحانی و عرفانی است درحالیکه فرخزاد گریزان از تنهایی و تنهایی او یک تنهایی دنیایی و جسمانی است .

کلیدواژه ها:

سهراب سپهری ، فروغ فرخزاد ، انزوا و تنهایی ، روحانی ، شعر