شناسایی ظرفیت های ژئوتوریستی در جهت مدیریت و توسعه اقتصادی آن، مطالعه موردی شهر تبریز

ژئوتوریسم (زمین گردشگری) به عنوان یکی از زیرمجموعه های صنعت گردشگری، در سال های اخیر، بخش مهمی از فعالیت های گردشگری را در دنیا به خود اختصاص داده است. ژئوتوریسم، شاخه جدیدی از گردشگری مسئولانه است که باهدف حفاظت از میراث زمین و همچنین ارتقای سطح زندگی جوامع میزبان و بومی، حفظ ارزش های فرهنگی و توسعه اقتصادی، بر استفاده از جاذبه های زمین شناختی و ژئومورفولوژیکی تاکید می کند. هدف از پژوهش شناسایی ظرفیت های ژئوتوریستی در جهت مدیریت و توسعه اقتصادی آن، مطالعه موردی شهر تبریز می باشد. روش پژوهش مروری از نوع مقایسه ای کتابخانه ای می باشد. نتایج حاصل نشان داد که ائل گلی دارای توانمندی ژئوتوریستی مناسب تری نسبت به کوه سهند برخوردار است؛ بنابراین نتیجه گیری می گردد منطقه ائل گلی دارای قابلیت های ژئوتوریستی منحصربه فردی نسبت به کوه سهند را در شهر تبریز به خود اختصاص داده است. در نهایت پیشنهاد می گردد در مطالعات آتی برای ارزیابی قابلیت های ژئوتوریستی مناطق موردمطالعه از گویه ها و مدل های جدید جهت ارزیابی و شناسایی مناطق موردمطالعه استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

ظرفیت و پتانسیل ، ژئوتوریسم ، مدیریت ، توسعه اقتصادی ، شهر تبریز