بررسی نقش ارتباطات راهبردی (استراتژیک) بازاریابی در گردشگری زیارتی ایران

در پژوهش حاضر، گردشگری زیارتی به عنوان یکی از قدیمی ترین اشکال گردشگری مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. اگرچه اغلب این نوع گردشگری، به عنوان یک گردشگری درحاشیه در نظر گرفته می شود اما در واقع یکی از رایج‎ترین اشکال گردشگری محسوب می شود. با توجه به بافت تاریخی ایران، تمام پیش نیازهای لازم برای استفاده از پتانسیل این نوع گردشگری در کشور ایجاد شده است. تعداد زیادی مقصد و مکان زیارتی وجود دارند که به دلیل ماهیت یا ارزش تاریخی و زیارتی خود مورد توجه بازدیدکنندگان داخلی و خارجی قرار گرفته اند. بازدیدکنندگان از سراسر جهان با قصد سفرهای زیارتی به این اماکن زیارتی در ایران رهسپار می شوند. با این حال، کمبودها در ارتباطات بازاریابی و زیرساخت ها در مناطق دیگر، مانع توسعه گردشگری زیارتی و مذهبی در ایران شده است. بدین منظور و برای تعیین وضعیت فعلی ارتباطات بازاریابی در گردشگری زیارتی، پرسشنامه ای طراحی شد. برای دستیابی به هدف پژوهش، دو فرضیه تدوین شد. از آنجایی که رابطه بین متغیر وابسته که یک متغیر فاصله ای است، مورد بررسی قرار بگیرد، از تحلیل واریانس تک عاملی (ANOVA) استفاده شد. همگنی واریانس با استفاده از آزمون بارتلت و لوین، تایید شد. پیشنهاداتی برای توسعه استراتژی ارتباطات بر اساس نتایج تجزیه و تحلیل، ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

رسانه های اجتماعی ، گردشگری ، بازاریابی ، استراتژی ، زیارت