واژه های مشتق در بلوچی

زبان بلوچی یکی از زبانهای خانواده ایرانی است که در حوزه صرف از فرایندهای تصریف و اشتقاق بهره میجوید. با شناخت و معرفی وندهای زبان بلوچی فصل جدیدی در مطالعه دستور این زبان ایرانی باز می شود. نتیجه پژوهش حاضر در ارتباط با مطالعه دستو ر زبان بلوچی و مطالعات تطبیقی این زبان و زبا نه ای دیگر به خصوص زبا نهای خویشاوند بلوچی مفید است. قدمت کهنترین منابع مکتوببه زبان بلوچی به حدود کمتر از دو قرن می رسد و اطلاعات کاملتری از این زبان طی ادوار گذشته در دست نیست . به کمک مطالعات زبانشناختی در دهه های اخیر می توان اطلاعات سودمندی از وضع گذشته این زبان به دست آورد و به کمک همین بررسیهای زبان شناسانه است که می توان دریافت که زبان بلوچی ویژگیهای بیشتری از زبانهای ایرانی باستان و میانه را نسبت به زبانهای دیگر- از جملهفارسی - حفظ کرده است؛ از این حیث در مطالعات زبانی و در میان زبانهای خانواده ایرانی اهمیت و جایگاه ویژ ه ای دار د. تاکنون به طور اختصاصی پژوهشی در این زمینه در داخل و درخارج ا ز ایران انجام نشده است. وندهای تصریفی و اشتقاقی بلوچی به طور پراکنده و ناقص در بعضی از منابع مربوط به دستور بلوچی معرفی شده اند.

کلیدواژه ها:

زبان بلوچی ، واژه ساده ، واژه غیرساده ، وند ، کلمات مشتق