عوامل تشخیص نقطه ارجاع از عنصر متغیر و انواع نقطه ارجاع

درک روابط جایگاهی موجود میان اشیا و موقعیت آنها در فضای پیرامون انسان، از نخستین و اساسی ترین دستاوردهای شناختی او است که در اوان کودکی بدان دست می یابد. از سوی دیگر، حروف اضافه، عناصر زبانی موجود برای رمزگذاری زبانی موقعیت اشیا در جهان پیرامونمان و روابط جایگاهی موجود میان آنها هستند. پژوهش حاضر کوششی است برای تبیین مفهوم نقطه ارجاع و عنصر متغیر با در نظر گرفتن مفهوم چشم انداز در چهارچوب زبانشناسی شناختی، انواع روابط موجود میان مفاهیم مذکور و نیز عوامل تعیین کننده، در تلقی یک عنصر زبانی به عنوان نقطه ارجاع و دیگری به عنوان عنصر متغیر در ساختهای زبانی. همچنین ملاحظه خواهیم کرد انواع روابطموجود میان نقطه ارجاع و عنصر متغیر قابل تعمیم به موارد انتزاعی نیز است و در صورت چنین تعمیمی، از اصطلاح طرحوارههای تصوری استفاده می شود. نگارندگان با استفاده از شم زبانی خود به بررسی میزان طبیعی بودن ساختهای زبانی مورد بحث پرداختند و بر اساس یافته های پژوهش حاضر دریافتند عواملی همچون اندازه اشیا، ثابت یا متحرک بودن آنها و پیش زمینه سازی و پس زمینه سازی، در زمره عوامل تعیین کننده فوق قرار می گیرند که کودک در آغازین مراحل پردازش های شناختی برای شکل دادن ساختهای زبانی از آنها بهره می جوید. بنابراین دو مفهوم مذکور و شکل دادن ساختهای زبانی با ادراک دیداری ارتباطی تنگاتنگ دارند.

کلیدواژه ها:

چشم انداز ، نقطه ارجاع ، عنصر متغیر ، طرحواره های تصوری