اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر ادراک بیماری و سازگاری روانشناختی بیماران کرونر قلبی

مقدمه : بررسی درک از بیماری در بیماران قلبی عروقی در سازگاری با شرایط این بیماری بسیار مهم است، بنابراین مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر ادراک بیماری و سازگاری روانشناختی بیماران کرونر قلبی انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان و مردان مبتلابه بیماری کرونر قلبی مراجعه کننده به مرکز تخصصی بیمارستان میلاد تهران در سال ۱۴۰۱ بودند که ۳۰ نفر واجد شرایط که داوطلب مشارکت در پژوهش بودند، به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش در هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت درمان پذیرش و تعهد قرار گرفتند، اما گروه کنترل درمان روتین دریافت کرد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه های ادراک بیماری بردبنت و همکاران (۲۰۰۶) و سازگاری وینبرگر (۱۹۹۱) بود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ و آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بین گروهی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین گروه ها در پس آزمون و پیگیری ادراک بیماری و سازگاری روانشناختی در بیماران کرونر قلبی تفاوت معناداری وجود دارد و برنامه پذیرش و تعهد بر بهبود ادراک بیماری و سازگاری روانشناختی دارای ماندگاری اثر در دوره پیگیری بود (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: نتایج نشان داد درمان پذیرش و تعهد بر  بهبود ادراک بیماری و سازگاری روانشناختی بیماران کرونر قلبی موثر بود. بنابراین متصدیان نظام سلامت و بهداشت در حوزه درمان و مشاوره بیماران مبتلابه کرونری قلب، می توانند از درمان پذیرش و تعهد، به عنوان یک درمان مکمل و روش درمانی کارآمد در ارتقای ادراک بیماری و سازگاری روانشناختی بیماران کرونر قلبی استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

Acceptance and commitment therapy ، Illness perception ، Psychological adjustment ، Coronary heart patients. ، درمان پذیرش و تعهد ، ادراک بیماری ، سازگاری روانشناختی ، بیماران کرونر قلبی