ارائه مدل اثر عوامل مختلف ایزو ۲۶۰۰۰ بر بهبود مسئولیت اجتماعی باشگاه های فوتبال ایران

مقدمه: امروزه ارتباطات فردی و گروهی مختلفی از طریق فوتبال ایجاد می شود، این ارتباطات باعث تقویت و انتقال هویت های سیاسی، اجتماعی و جغرافیایی می شود. بنابراین فوتبال علاوه بر نقش های قهرمانی و تفریحی به عنوان یک فعالیت فرهنگی (Fernández-Villarino & Domínguez-Gómez, ۲۰۲۲) نیز نقش دارد. علاوه بر این فوتبال ابزاری قدرتمند برای تغییرات اجتماعی (Breitbarth & Harris, ۲۰۰۷) است و در سراسر جهان از آن برای پیشبرد موضوعاتی مانند حقوق و آموزش کودکان، یکپارچگی اجتماعی، حفاظت از محیط زیست، سلامت و ایجاد صلح استفاده می شود. از این رو هدف از پژوهش حاضر، ارائه مدل اثر عوامل مختلف ایزو ۲۶۰۰۰ بر بهبود مسئولیت اجتماعی باشگاه های فوتبال می باشد.روش تحقیق: این پژوهش به روش کمی و با استفاده از شبکه عصبی چند لایه انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان باشگاه های فوتبال لیگ برتر ایران بودند (۳۴۸ نفر). سپس از طریق نمونه گیری دردسترس پرسشنامه های تحقیق به صورت الکترونیک برای کارشناسان و کارکنان باشگاه های فوتبال لیگ برتر ارسال گردید. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ابعاد ایزو ۲۶۰۰ (Cohen et al., ۲۰۱۱ Turker, ۲۰۰۹: Zhang, ۲۰۱۲: Kanji and Chopra, ۲۰۱۰) و مسئولیت اجتماعی (Do et al. ۲۰۲۲) بود. با استفاده از تکنیک شبکه عصبی پرسپترون مصنوعی چند لایه (MLP)، مسئولیت اجتماعی باشگاه های فوتبال، از طریق هفت ویژگی حاکمیت سازمانی، حقوق بشر، شیوه های کار، مسائل زیست محطی، شیوه های عملیاتی منصفانه، مسائل مصرف کننده و توسعه مشارکت جامعه برآورد و ارزیابی شد (نرم افزار Statistica ۱۳). جهت کشف یک مدل ایده آل برای بهبود مسئولیت اجتماعی در باشگاه های فوتبال، مدل های گام به گام با پارامترهای ورودی متنوع ساخته شدند. همچنین از تابع فعال سازی هویت برای ایجاد و آموزش یک شبکه مبتنی بر الگوریتم انتشار خطا استفاده شد. یافته ها: نتایج پانزده مدل مختلف شبکه نشان داد که در میان مدل های دیگر، دقت مدل یازدهم که شامل توسعه مشارکت جامعه، شیوه های کار و شیوه های عملیاتی منصفانه است، بهترین پاسخ را می دهد. این مدل دارای کمترین ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) = ۰.۳۳۹ و بیشترین R۲ برابر با ۰.۳۳۹ است که عملکرد خوب مدل را از نظر مسئولیت اجتماعی نشان می دهد. نتیجه گیری: در این پژوهش، مسئولیت اجتماعی در باشگاه های فوتبال ایران با استفاده از هفت متغیر مختلف پیش بینی شد. در مجموع، نتایج این مطالعه نشان داده است که یک شبکه عصبی مصنوعی ابزار بسیار مفیدی برای پیش بینی و تصمیم گیری در مورد مسئولیت اجتماعی در مدیریت باشگاه های فوتبال است. با توجه به دقت برآورد و استفاده بهینه از تعداد پارامترها، می توان از مدل یازدهم (توسعه مشارکت جامعه، شیوه های کار و شیوه های عملیاتی منصفانه) و سوم (توسعه و مشارکت جامعه، حاکمیت سازمانی و شیوه های کار) برای تخمین مسئولیت اجتماعی باشگاه های فوتبال استفاده کرد، زیرا این دو مدل از نظر دقت و تعداد ورودی دارای محدودیت های بهینه هستند. در مدل های یازدهم و سوم، متغیرهای تاثیرگذار مانند توسعه و مشارکت جامعه، شیوه های کار، شیوه های عملیاتی منصفانه و حاکمیت سازمانی به عنوان ورودی هستند که نشان دهنده ارتباط مفهومی قوی بین متغیرهای ورودی و خروجی است. همچنین نتایج این مطالعه نشان داد که اضافه شدن تعداد پارامترهای ورودی سبب افزایش انعطاف پذیری مدل و افزایش کارایی آن در پیش بینی مسئولیت اجتماعی می شود.

کلیدواژه ها:

توسعه مشارکت جامعه ، باشگاه های فوتبال ، مسئولیت اجتماعی ، حقوق بشر ، حاکمیت سازمانی.